Psalms 138

(Af David.) Jeg vil prise dig HERRE, at hele lovsynge dig for Guderne;

خداوندا، از صمیم قلب تو را ستایش می‌کنم، در حضور خدایان برای تو سرود شکرگزاری می‌خوانم.

jeg vil tilbede, vendt mod dit hellige Tempel, og mere end alt vil jeg prise dit Navn for din Miskundheds og Trofastheds Skyld; thi du har herliggjort dit Ord.

سر تعظیم به درگاه مقدّس تو فرود می‌آورم و نام تو را به‌خاطر محبّت پایدار و وفاداری تو ستایش می‌کنم. چون نام تو و فرمایشات تو از هر چیز بالاتر است.

Den Dag jeg råbte, svared du mig, du gav mig Mod, i min Sjæl kom Styrke.

هنگامی‌که دعا کردم، دعایم را مستجاب کردی و با قدرت خود مرا تقویت نمودی.

Alle Jordens Konger skal prise dig, HERRE, når de hører din Munds Ord,

خداوندا، همهٔ پادشاهان جهان تو را ستایش خواهند نمود، زیرا کلام تو را شنیده‌اند.

og synge om HERRENs Veje; thi stor er HERRENs Ære,

آنها به‌خاطر آنچه که کرده‌ای و به جهت شکوه عظمت تو، سرود خواهند خواند.

thi HERREN er ophøjet, ser til den ringe, han kender den stolte i Frastand.

خداوند، با وجود عظمت و جلالی که دارد، به فروتنان توجّه دارد، امّا اشخاص متکبّر را از دور می‌شناسد.

Går jeg i Trængsel, du værger mig Livet, mod Fjendernes Vrede udrækker du Hånden, din højre bringer mig Frelse.

هنگامی‌که در سختی و مشکلات گرفتارم، تو مرا از همهٔ آنها می‌رهانی. تو در مقابل دشمنان خشمگین من می‌ایستی و با دست توانای خود مرا نجات می‌دهی.

HERREN vil føre det igennem for mig, din Miskundhed, HERRE, varer evindelig. Opgiv ej dine Hænders Værk!

خداوند به وعده‌هایی که به من داده است، وفا خواهد كرد. خداوندا، محبّت پایدار تو ابدی است. کارهایی را که شروع کرده‌ای تمام کن.