Psalms 129

(Sang til Festrejserne.) De trængte mig hårdt fra min ungdom - så siger Israel

اسرائیل، بگو که چطور از زمان جوانی، دشمنانت تو را عذاب دادند.

de trængte mig hårdt fra min Ungdom, men kued mig ikke.

«از زمانی که جوان بودم، دشمنانم بر من ظلم کردند، امّا نتوانستند مرا از پای درآورند.

Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;

شانه‏هایم را با شلاق، مانند زمین شخم زده کردند.

retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.

امّا خداوند عادل مرا از بردگی آزاد کرد.»

Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,

کسانی‌که از صهیون نفرت دارند، سرنگون شوند.

blive som Græs på Tage, der visner, førend det skyder Strå,

مانند علف روییده بر روی بامها پیش از آن که نمو کنند، پژمرده گردند

og ikke fylder Høstkarlens Hånd og Opbinderens Favn;

و کسی نتواند آنها را بچیند و یا به صورت بافه ببندد.

Folk, som går forbi, siger ikke: "HERRENs Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENs Navn!"

هیچ رهگذری نگوید: «خداوند تو را برکت دهد یا ما به نام خداوند تو را برکت می‌دهیم!»