Psalms 4

4:1

(Til sangmesteren. Med strengespil. En salme af David.) Svar, når jeg råber, min Retfærds Gud! I Trængsel skaffede du mig Rum. Vær nådig og hør min Bøn!

Kiam mi vokas, respondu al mi, justa mia Dio! En premo Vi liberigas min; Korfavoru min, kaj aŭskultu mian preĝon.

4:2

Hvor længe, I Mænd, skal min Ære skændes? Hvor længe vil I elske Tomhed, søge Løgn? - Sela.

Homidoj, ĝis kiam mia honoro estos malhonorata? Ĝis kiam vi amos vantaĵon kaj celos malveron? Sela.

4:3

Vid dog, at HERREN er mig underfuldt god; når jeg påkalder HERREN, hører han mig.

Sciu do, ke la Eternulo apartigis la piulon por Si; La Eternulo aŭdas, kiam mi vokas al Li.

4:4

Vredes kun, men forsynd eder ikke, tænk efter på eders Leje og ti! - Sela.

Tremu, kaj ne peku; Meditu en viaj koroj, sur viaj kuŝejoj, kaj estu fortikanimaj. Sela.

4:5

Bring rette Ofre og stol på HERREN!

Oferdonu oferojn piajn, Kaj fidu la Eternulon.

4:6

Mange siger: "Hvo bringer os Lykke?" Opløft på os dit Åsyns Lys!

Multaj diradas: Kiu montros al ni bonon? Direktu sur nin la lumon de Via vizaĝo, ho Eternulo!

4:7

HERRE, du skænked mit Hjerte en Glæde, større end deres, da Korn og Most flød over.

Vi metis ĝojon en mian koron, pli ol dum ilia greno kaj ilia mosto plimultiĝas.

4:8

I Fred går jeg til Hvile og slumrer straks, thi, HERRE, du lader mig bo alene i Tryghed.

Pace mi kuŝiĝas kaj tuj endormiĝas; Ĉar Vi, ho Eternulo, loĝigas min sola en sendanĝereco.