Psalms 129

(Sang til Festrejserne.) De trængte mig hårdt fra min ungdom - så siger Israel

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

de trængte mig hårdt fra min Ungdom, men kued mig ikke.

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

blive som Græs på Tage, der visner, førend det skyder Strå,

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

og ikke fylder Høstkarlens Hånd og Opbinderens Favn;

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

Folk, som går forbi, siger ikke: "HERRENs Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENs Navn!"

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.