Psalms 27

Davidův. Hospodin světlo mé a spasení mé, kohož se budu báti? Hospodin síla života mého, kohož se budu strašiti?

Ψαλμος του Δαβιδ. Ο Κυριος ειναι φως μου και σωτηρια μου τινα θελω φοβηθη; ο Κυριος ειναι δυναμις της ζωης μου απο τινος θελω δειλιασει;

Útok učinivše na mne zlostníci, k sežrání těla mého, protivníci moji a nepřátelé moji, sami se potkli a padli.

Οτε επλησιασαν επ εμε οι πονηρευομενοι, δια να καταφαγωσι την σαρκα μου, οι αντιδικοι και οι εχθροι μου, αυτοι προσεκρουσαν και επεσον.

Protož byť i stany své proti mně rozbili, nebude se lekati srdce mé; byť se pozdvihla proti mně i válka, na toť se já spouštím.

Και αν παραταχθη εναντιον μου στρατευμα, η καρδια μου δεν θελει φοβηθη και αν πολεμος σηκωθη επ εμε, και τοτε θελω ελπιζει.

Jedné věci žádal jsem od Hospodina, téť vždy hledati budu: Abych přebýval v domě Hospodinově po všecky dny života svého,a spatřoval okrasu Hospodinovu, a zpytoval v chrámě jeho.

Εν εζητησα παρα του Κυριου, τουτο θελω εκζητει το να κατοικω εν τω οικω του Κυριου πασας τας ημερας της ζωης μου, να θεωρω το καλλος του Κυριου και να επισκεπτωμαι τον ναον αυτου.

Nebo tu mne ukryje v stánku svém, v den zlý schová mne v skrýši stanu svého, a na skálu vyzdvihne mne.

Διοτι εν ημερα συμφορας θελει με κρυψει εν τη σκηνη αυτου Θελει με κρυψει εν τω αποκρυφω της σκηνης αυτου θελει με υψωσει επι βραχον

A tak vyvýšena bude hlava má nad nepřátely mými, kteříž mne obklíčili; i budu obětovati v stánku jeho oběti plésání, prozpěvovati a chvály vzdávati budu Hospodinu.

και ηδη η κεφαλη μου θελει υψωθη υπερανω των εχθρων μου των περικυκλουντων με και θελω θυσιασει εν τη σκηνη αυτου θυσιας αλαλαγμου θελω υμνει και θελω ψαλμωδει εις τον Κυριον.

Slyš mne, Hospodine, hlasem volajícího, a smiluj se nade mnou, i vyslyš mne.

Ακουσον, Κυριε, της φωνης μου, οταν κραζω και ελεησον με και εισακουσον μου.

O tobě přemýšlí srdce mé, že velíš, řka: Hledejte tváři mé, a protož tváři tvé, Hospodine, hledati budu.

Ζητησατε το προσωπον μου, ειπε περι σου η καρδια μου. Το προσωπον σου, Κυριε, θελω ζητησει.

Neskrývejž tváři své přede mnou, aniž zamítej v hněvě služebníka svého; spomožení mé býval jsi, neopouštěj mne, aniž se mne zhošťuj, Bože spasení mého.

Μη κρυψης απ εμου το προσωπον σου μη απορριψης εν οργη τον δουλον σου συ εσταθης βοηθεια μου μη με αφησης και μη με εγκαταλειψης, Θεε της σωτηριας μου.

Ačkoli otec můj a matka má mne opustili, Hospodin však mne k sobě přivine.

Και αν ο πατηρ μου και η μητηρ μου με εγκαταλειψωσιν, ο Κυριος ομως θελει με προσδεχθη.

Vyuč mne, Hospodine, cestě své, a veď mne po stezce přímé pro ty, jenž mne střehou.

Διδαξον με, Κυριε, την οδον σου και οδηγησον με εν οδω ευθεια ενεκεν των εχθρων μου.

Nevydávejž mne líbosti protivníků mých, neboť by ostáli proti mně svědkové lživí, i ten, jenž dýše ukrutností.

Μη με παραδωσης εις την επιθυμιαν των εχθρων μου διοτι ηγερθησαν κατ εμου μαρτυρες ψευδεις και πνεοντες αδικιαν.

Bychť nevěřil, že užívati budu dobroty Hospodinovy v zemi živých, nikoli bych neostál.

Ουαι εαν δεν επιστευον να ιδω τα αγαθα του Κυριου εν γη ζωντων.

Očekávejž na Hospodina, posilň se, a onť posilní srdce tvého; protož očekávej na Hospodina.

Προσμενε τον Κυριον ανδριζου, και ας κραταιωθη η καρδια σου και προσμενε τον Κυριον.