Psalms 12

Εις τον πρωτον μουσικον, επι Σεμινιθ. Ψαλμος του Δαβιδ. Σωσον, Κυριε διοτι εξελιπεν οσιος, διοτι εχαθησαν οι φιλαληθεις μεταξυ των υιων των ανθρωπων.

Εκαστος λαλει ματαιοτητα προς τον πλησιον αυτου με χειλη δολια λαλουσιν απο διπλης καρδιας.

Ας εξολοθρευση ο Κυριος παντα τα χειλη τα δολια, την γλωσσαν την μεγαλορρημονα.

Διοτι ειπον, Θελομεν υπερισχυσει δια της γλωσσης ημων τα χειλη ημων ειναι ημετερα τις θελει εισθαι κυριος εφ ημας;

Δια την ταλαιπωριαν των πτωχων, δια τον στεναγμον των πενητων, τωρα θελω εγερθη, λεγει ο Κυριος θελω θεσει εν ασφαλεια εκεινον, κατα του οποιου φυσα ο ασεβης.

Τα λογια του Κυριου ειναι λογια καθαρα αργυριον δεδοκιμασμενον εν πηλινω χωνευτηριω, κεκαθαρισμενον επταπλασιως.

Συ, Κυριε, θελεις φυλαξει αυτους θελεις διατηρησει αυτους απο της γενεας ταυτης εις τον αιωνα.

Οι ασεβεις περιπατουσι κυκλω, οταν οι αχρειοι υψωθωσι μεταξυ των υιων των ανθρωπων.