ای دوستان عزیز، بسیار مشتاق بودم دربارهٔ نجاتی كه همهٔ ما با هم در آن شریک می‌باشیم به شما بنویسم، امّا ناگهان احساس كردم كه باید شما را تشویق كنم تا از ایمانی كه خدا یک‌بار برای همیشه به مقدّسین خود عطا كرده است، دفاع نمایید.
زیرا عدّه‌ای مخفیانه به میان ما راه یافته‌اند. این اشخاص خداناشناس، فیض خدای ما را بهانه‌ای برای فساد اخلاقی خود قرار می‌دهند و یگانه مولا و خداوند ما، مسیح را منكر می‌شوند. کتاب‌مقدّس مدّتها پیش محکومیّت آنها را پیش‌بینی كرده بود و آن امروز واقع شده است.
اگرچه شما این حقیقت را خوب می‌دانید، باز هم می‌خواهم یادآور شوم كه خداوند با وجود آنكه قوم اسرائیل را به سلامتی از مصر بیرون آورد، بعدها آن كسانی را كه ایمان نداشتند، نابود ساخت.
همچنین خدا فرشتگانی را كه مقام والای خود را حفظ نكردند و مكان اصلی خود را ترک نمودند، تحت ظلمت و در زنجیرهای ابدی نگاه داشته است تا در روز داوری محكوم شوند.
وضع این اشخاص هم امروز همین‌طور است. رؤیاها و خوابهایی می‌بینند كه آنها را به آلوده ساختن بدنهایشان وادار می‌کند. هیچ‌یک از مراجع قدرت را قبول ندارند و به موجودات سماوی اهانت می‌کنند.
در حالتی كه حتّی میكائیل، رئیس فرشتگان، وقتی بر سر نعش موسی با ابلیس مجادله می‌کرد، جرأت نداشت او را با اهانت محكوم سازد، بلكه فقط گفت: «خداوند تو را سرزنش كند.»
ولی این اشخاص امروز به آنچه كه نمی‌فهمند اهانت می‌کنند و آن چیزهایی كه آنها مثل حیوانات از روی غریزه درک می‌کنند، چیزهایی است كه باعث هلاكت آنها می‌شود.
وای به حال آنها، زیرا همان راهی را در پیش گرفته‌اند كه «قائن» پیمود و مانند «بلعام» برای سود خود راه غلط را دنبال کرده و مانند «قورح» كه علیه موسی طغیان كرد، یاغی شده و از بین رفته‌اند.
اینها مجالس اُنس شما را آلوده می‌سازند، زیرا با بی‌شرمی می‌خورند و می‌نوشند و فقط در فكر خود هستند. آنها ابرهای بی‌بارانی هستند كه از برابر باد رانده می‌شوند. درختهایی هستند كه در هیچ فصلی میوه نمی‌دهند و از ریشه كنده شده و کاملاً مرده‌اند.
آنها مانند امواج متلاطم دریا هستند و کارهای شرم‌آورشان مانند كفهای كثیفی ظاهر می‌شود و مانند ستارگان سرگردانی هستند كه تاریكی دوزخ تا به ابد در انتظار آنهاست.
تا بر همهٔ آدمیان داوری كند و انسانهای شریری را كه از روی شرارت، دست به کارهای شریرانه زده‌اند و همهٔ سخنان سختی را كه گناهكاران خداناشناس به ضد خدا گفته‌اند، محكوم سازد.»
این اشخاص همیشه غرغر و شكایت كرده و از شهوات خویش پیروی می‌نمایند. كلمات زیبا و گزاف از دهانشان جاری است و برای سود و منفعت خود از دیگران تعریف می‌کنند.
كسانی را كه به آتش افتاده‌اند بیرون آورید و نجات بخشید، نسبت به دیگران هم دلسوز باشید و هم از آنان بترسید، امّا حتّی از لباسهایشان كه با شهوات گناه آلوده شده است نیز متنفّر باشید.