Psalms 137

super flumina Babylonis ibi sedimus et flevimus cum recordaremur Sion

Sa tabi ng mga ilog ng Babilonia, doo'y nangaupo tayo, oo, nagiyak tayo, nang ating maalaala ang Sion.

super salices in medio eius suspendimus citharas nostras

Sa mga punong sauce sa gitna niyaon ating ibinitin ang ating mga alpa.

quoniam ibi interrogaverunt nos qui captivos duxerunt nos verba carminis et qui adfligebant nos laeti canite nobis de canticis Sion

Sapagka't doo'y silang nagsibihag sa atin ay nagsihiling sa atin ng mga awit, at silang magpapahamak sa atin ay nagsihiling sa atin ng kasayahan, na nangagsasabi: Awitin ninyo sa amin ang sa mga awit ng Sion.

quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena

Paanong aawitin namin ang awit sa Panginoon sa ibang lupain?

si oblitus fuero tui Hierusalem in oblivione sit dextera mea

Kung kalimutan kita, Oh Jerusalem, kalimutan nawa ng aking kanan ang kaniyang kasanayan.

adhereat lingua mea gutturi meo si non recordatus fuero tui si non praeposuero Hierusalem in principio laetitiae meae

Dumikit nawa ang aking dila sa ngalangala ng aking bibig, kung hindi kita alalahanin; kung hindi ko piliin ang Jerusalem ng higit sa aking pinakapangulong kagalakan.

memento Domine filiorum Edom in diem Hierusalem dicentium evacuate evacuate usque ad fundamentum eius

Alalahanin mo Oh Panginoon, laban sa mga anak ni Edom ang kaarawan ng Jerusalem; na nagsabi, Sirain, sirain, pati ng patibayan niyaon.

filia Babylon vastata beatus qui retribuet tibi vicissitudinem tuam quam retribuisti nobis

Oh anak na babae ng Babilonia, na sira; magiging mapalad siya, na gumaganti sa iyo na gaya ng iyong ginawa sa amin.

beatus qui tenebit et adlidet parvulos tuos ad petram

Magiging mapalad siya, na kukuha at maghahagis sa iyong mga bata sa malaking bato.