Psalms 13

Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ. Εως ποτε, Κυριε, θελεις με λησμονει διαπαντος; εως ποτε θελεις κρυπτει το προσωπον σου απ εμου;

För sångmästaren; en psalm av David.

Εως ποτε θελω εχει βουλας εν τη ψυχη μου, οδυνας καθ ημεραν εν τη καρδια μου εως ποτε θελει υψονεσθαι ο εχθρος μου επ εμε;

 Huru länge, HERRE;      skall du så alldeles förgäta mig?  Huru länge skall du fördölja      ditt ansikte för mig?

Επιβλεψον εισακουσον μου, Κυριε ο Θεος μου φωτισον τους οφθαλμους μου, μηποτε υπνωσω τον υπνον του θανατου

 Huru länge skall jag      bekymras i min själ  och ängslas i mitt hjärta dagligen?  Huru länge skall min fiende      förhäva sig över mig?

Μηποτε ειπη ο εχθρος μου, Υπερισχυσα κατ αυτου, και οι θλιβοντες με αγαλλιασθωσιν, εαν σαλευθω.

 Skåda ned, svara mig,      HERRE, min Gud;  upplys mina ögon,      så att jag icke somnar in i döden;

Αλλ εγω ηλπισα επι το ελεος σου η καρδια μου θελει αγαλλεσθαι εις την σωτηριαν σου.

 på det att min fiende icke må säga:      »Jag blev honom övermäktig»,  och på att mina ovänner ej må fröjda sig,      när jag vacklar.

Θελω ψαλλει εις τον Κυριον, διοτι με αντημειψε.

 Jag förtröstar på din nåd,  mitt hjärta fröjde sig över din frälsning.  Jag vill sjunga till HERRENS ära,      ty han har gjort väl mot mig.