Psalms 70

Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ, εις αναμνησιν. Θεε, ταχυνον να με ελευθερωσης ταχυνον, Κυριε, εις βοηθειαν μου.

Per il Capo de’ musici. Di Davide; per far ricordare. Affrettati, o Dio, a liberarmi! O Eterno, affrettati in mio aiuto!

Ας αισχυνθωσι και ας εντραπωσιν οι ζητουντες την ψυχην μου ας στραφωσιν εις τα οπισω και ας εντραπωσιν οι θελοντες το κακον μου.

Sian confusi e svergognati quelli che cercano l’anima mia! Voltin le spalle e sian coperti d’onta quelli che prendon piacere nel mio male!

Ας στραφωσιν οπισω προς αμοιβην της αισχυνης αυτων οι λεγοντες, ευγε, ευγε.

Indietreggino, in premio del loro vituperio, quelli che dicono: Ah! Ah!…

Ας αγαλλωνται και ας ευφραινωνται εις σε παντες οι ζητουντες σε και οι αγαπωντες την σωτηριαν σου ας λεγωσι διαπαντος, Μεγαλυνθητω ο Θεος.

Gioiscano e si rallegrino in te, tutti quelli che ti cercano; e quelli che amano la tua salvezza dicano del continuo: Sia magnificato Iddio!

Εγω δε ειμαι πτωχος και πενης Θεε, ταχυνον προς εμε συ εισαι βοηθεια μου και ελευθερωτης μου Κυριε, μη βραδυνης.

Quanto a me son misero e bisognoso; o Dio, affrettati a venire a me; tu sei il mio aiuto e il mio liberatore, o Eterno, non tardare!