Psalms 12

Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı, Güvenilir insanlar yok oldu.

Help, LORD; for the godly man ceaseth; for the faithful fail from among the children of men.

Herkes birbirine yalan söylüyor, Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.

They speak vanity every one with his neighbour: with flattering lips and with a double heart do they speak.

Sustursun RAB dalkavukların ağzını, Büyüklenen dilleri.

The LORD shall cut off all flattering lips, and the tongue that speaketh proud things:

Onlar ki, “Dilimizle kazanırız, Dudaklarımız emrimizde, Kim bize efendilik edebilir?” derler.

Who have said, With our tongue will we prevail; our lips are our own: who is lord over us?

“Şimdi kalkacağım” diyor RAB, “Çünkü mazlumlar eziliyor, Yoksullar inliyor, Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara.”

For the oppression of the poor, for the sighing of the needy, now will I arise, saith the LORD; I will set him in safety from him that puffeth at him.

RAB’bin sözleri pak sözlerdir; Toprak ocakta eritilmiş, Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.

The words of the LORD are pure words: as silver tried in a furnace of earth, purified seven times.

Sen onları koru, ya RAB, Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!

Thou shalt keep them, O LORD, thou shalt preserve them from this generation for ever.

İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce, Kötüler her yanda dolaşır oldu.

The wicked walk on every side, when the vilest men are exalted.