Psalms 142

Yüksek sesle yakarıyorum RAB’be, Yüksek sesle RAB’be yalvarıyorum.

نزد خداوند فریاد می‌زنم و با التماس از او کمک می‌طلبم.

Önüne döküyorum yakınmalarımı, Önünde anlatıyorum sıkıntılarımı.

شکایات خود را به پیشگاه او عرض می‌کنم و مشکلاتم را برایش بیان می‌نمایم.

Bunalıma düştüğümde, Gideceğim yolu sen bilirsin. Tuzak kurdular yürüdüğüm yola.

وقتی طاقت من تمام شود، تو می‌دانی که چه باید بکنم. دشمنان در سر راه من دام گسترده‏اند.

Sağıma bak da gör, Kimse saymıyor beni, Sığınacak yerim kalmadı, Kimse aramıyor beni.

وقتی به اطرافم نگاه می‌کنم، کسی را نمی‌بینم که به کمکم بیاید و کسی به من توجّه نمی‌کند.

Sana haykırıyorum, ya RAB: “Sığınağım, Yaşadığımız bu dünyada nasibim sensin” diyorum.

خداوندا، برای کمک به درگاه تو رو می‌آورم، زیرا تو یگانه پشتیبان و همه‌چیز من در این زندگی هستی.

Haykırışıma kulak ver, Çünkü çok çaresizim; Kurtar beni ardıma düşenlerden, Çünkü benden güçlüler.

به فریاد من گوش بده، زیرا که درمانده‌ام. مرا از دست دشمنان نجات بده، زیرا آنها از من بسیار قویترند.

Çıkar beni zindandan, Adına şükredeyim. O zaman doğrular çevremi saracak, Bana iyilik ettiğin için.

مرا از این بُن‌بست و پریشانی آزاد کن تا تو را ستایش كنم. آنگاه به‌خاطر نیكویی كه به من كرده‏ای، نیكوکاران مرا احاطه خواهند كرد.