Psalms 13

För sångmästaren; en psalm av David.

Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ. Εως ποτε, Κυριε, θελεις με λησμονει διαπαντος; εως ποτε θελεις κρυπτει το προσωπον σου απ εμου;

 Huru länge, HERRE;      skall du så alldeles förgäta mig?  Huru länge skall du fördölja      ditt ansikte för mig?

Εως ποτε θελω εχει βουλας εν τη ψυχη μου, οδυνας καθ ημεραν εν τη καρδια μου εως ποτε θελει υψονεσθαι ο εχθρος μου επ εμε;

 Huru länge skall jag      bekymras i min själ  och ängslas i mitt hjärta dagligen?  Huru länge skall min fiende      förhäva sig över mig?

Επιβλεψον εισακουσον μου, Κυριε ο Θεος μου φωτισον τους οφθαλμους μου, μηποτε υπνωσω τον υπνον του θανατου

 Skåda ned, svara mig,      HERRE, min Gud;  upplys mina ögon,      så att jag icke somnar in i döden;

Μηποτε ειπη ο εχθρος μου, Υπερισχυσα κατ αυτου, και οι θλιβοντες με αγαλλιασθωσιν, εαν σαλευθω.

 på det att min fiende icke må säga:      »Jag blev honom övermäktig»,  och på att mina ovänner ej må fröjda sig,      när jag vacklar.

Αλλ εγω ηλπισα επι το ελεος σου η καρδια μου θελει αγαλλεσθαι εις την σωτηριαν σου.

 Jag förtröstar på din nåd,  mitt hjärta fröjde sig över din frälsning.  Jag vill sjunga till HERRENS ära,      ty han har gjort väl mot mig.

Θελω ψαλλει εις τον Κυριον, διοτι με αντημειψε.