Psalms 11

11:1

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. W Panu ja ufam. Jakoż tedy mówicie duszy mojej: Ulatuj jako ptak z góry swojej?

Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ. Επι τον Κυριον πεποιθα πως λεγετε εις την ψυχην μου, Φευγε εις το ορος σας, ως πτηνον;

11:2

Bo oto niepobożni naciągają łuk, przykładają strzałę swą na cięciwę, aby strzelali w ciemności na uprzejmych sercem.

Διοτι, ιδου, οι ασεβεις ενετειναν τοξον ητοιμασαν τα βελη αυτων επι την χορδην, δια να τοξευσωσιν εν σκοτει τους ευθεις την καρδιαν.

11:3

Ale zamysły ich będą skażone; bo sprawiedliwy cóż uczynił?

Εαν τα θεμελια καταστραφωσιν, ο δικαιος τι δυναται να καμη;

11:4

Pan jest w kościele świętem swoim, stolica Pańska jest na niebie; oczy jego upatrują, powieki jego doświadczają synów ludzkich.

Ο Κυριος ειναι εν τω ναω τω αγιω αυτου ο Κυριος εν τω ουρανω εχει τον θρονον αυτου οι οφθαλμοι αυτου βλεπουσι, τα βλεφαρα αυτου εξεταζουσι, τους υιους των ανθρωπων.

11:5

Pan doświadcza sprawiedliwego; ale niepobożnego i miłującego nieprawość ma w nienawiści dusza jego.

Ο Κυριος εξεταζει τον δικαιον τον δε ασεβη και τον αγαπωντα την αδικιαν μισει η ψυχη αυτου.

11:6

Wyleje jako deszcz na niepobożnych sidła, ogień i siarkę, a wicher będzie cząstką kielicha ich.

Θελει βρεξει επι τους ασεβεις παγιδας πυρ και θειον και ανεμοζαλη ειναι η μερις του ποτηριου αυτων.

11:7

Bo sprawiedliwy Pan, sprawiedliwość miłuje, na szczerego patrzą oczy jego.

Διοτι δικαιος ων ο Κυριος, αγαπα δικαιοσυνην το προσωπον αυτου βλεπει ευθυτητα.