Psalms 137

על נהרות בבל שם ישבנו גם בכינו בזכרנו את ציון׃

Na obali rijeka babilonskih sjeđasmo i plakasmo spominjući se Siona;

על ערבים בתוכה תלינו כנרותינו׃

o vrbe naokolo harfe svoje bijasmo povješali.

כי שם שאלונו שובינו דברי שיר ותוללינו שמחה שירו לנו משיר ציון׃

I tada naši tamničari zaiskaše od nas da pjevamo, porobljivači naši zaiskaše da se veselimo: "Pjevajte nam pjesmu sionsku!"

איך נשיר את שיר יהוה על אדמת נכר׃

Kako da pjesmu Jahvinu pjevamo u zemlji tuđinskoj!

אם אשכחך ירושלם תשכח ימיני׃

Nek' se osuši desnica moja, Jeruzaleme, ako tebe zaboravim!

תדבק לשוני לחכי אם לא אזכרכי אם לא אעלה את ירושלם על ראש שמחתי׃

Nek' mi se jezik za nepce prilijepi ako spomen tvoj smetnem ja ikada, ako ne stavim Jeruzalem vrh svake radosti svoje!

זכר יהוה לבני אדום את יום ירושלם האמרים ערו ערו עד היסוד בה׃

Ne zaboravi, Jahve, sinovima Edoma kako su u dan kobni Jeruzalemov vikali oni: "Rušite! Srušite ga do temelja!"

בת בבל השדודה אשרי שישלם לך את גמולך שגמלת לנו׃

Kćeri babilonska, pustošiteljice, blažen koji ti vrati milo za drago za sva zla što si nam ih nanijela!

אשרי שיאחז ונפץ את עלליך אל הסלע׃

Blažen koji zgrabi i smrska o stijenu tvoju dojenčad!