Jeremiah 4

خداوند می‌گوید: «ای قوم اسرائیل، اگر بخواهید شما می‌توانید به سوی من بازگردید. اگر شما آن بُتهایی را که من از آنها نفرت دارم دور بریزید،

 om du omvänder dig, Israel, säger HERREN,      skall du få vända tillbaka till mig;  och om du skaffar bort dina styggelser från min åsyn,      skall du slippa vandra flyktig omkring.

آن وقت شایسته است به نام من سوگند یاد کنید. آنگاه، تمام ملّتها از من خواهند خواست تا آنها را برکت دهم، و آنها مرا حمد خواهند گفت.»

 Då skall du svärja i sanning, rätt och rättfärdighet:      »Så sant HERREN lever»,  och hednafolken skola välsigna sig i honom      och berömma sig av honom.1 Mos. 22,18. 5 Mos. 6,13. Jes. 45,25. 48,1. 65,16. 2 Kor. 10,17.

خداوند به مردم اسرائیل و یهودا می‌گوید: «مزارع شخم نخوردهٔ خود را شخم بزنید، بذرهای خود را در میان خارها نپاشید.

 Ja, så säger HERREN  till Juda män och till Jerusalem:  Bryten eder ny mark,      och sån ej bland törnen.Hes. 18,31. Hos. 10,12. Matt. 13,7, 22.

عهد خود را با من، خداوند خویش نگه ‌دارید و ای مردمان یهودا و اسرائیل خود را وقف من کنید. وگرنه خشم من به‌خاطر شرارتهای شما مثل آتش همه‌چیز را خواهد سوزاند و هیچ‌وقت خاموش نخواهد شد.»

 Omskären eder åt HERREN; skaffen bort      edert hjärtas förhud,  I Juda män och I Jerusalems invånare.  Eljest skall min vrede bryta fram såsom en eld      och brinna så, att ingen kan utsläcka den,      för edert onda väsendes skull.5 Mos. 10,16. 30,6. Jes. 65,5. Jer. 21,12. Rom. 2,28 f. Kol. 2,11.

شیپورها را در تمام سرزمین بنوازید! با فریاد بلند و به طور واضح به مردم یهودا و اورشلیم بگویید به شهرهایی پناه ببرند که بُرج و بارویی مستحکم دارند.

 Förkunnen i Juda,  kungören i Jerusalem och påbjuden,  ja, stöten i basun i landet,  ropen ut med hög röst och sägen:  »Församlen eder och låt oss fly      in i de befästa städerna.»Jer. 8,14.

نشانه‌ای به طرف صهیون بگذارید! با سرعت به جاهای امن بروید! تأخیر نکنید! خداوند بلا و ویرانی بزرگی از جانب شمال می‌آورد.

 Resen upp ett baner som visar åt Sion,      bärgen edert gods och dröjen icke  ty jag skall låta olycka komma från norr,      med stor förstöring.Jer. 1,14 f. 6,1.

مثل شیری که از مخفیگاهش بیرون می‌آید، ویرانگر ملّتها عازم حمله‌ است. او می‌آید تا یهودیه را ویران کند. یهودیه به مخروبه‌ای تبدیل خواهد شد، و هیچ‌کس در آنها زندگی نخواهد کرد.

 Ett lejon drager fram ur sitt snår  och en folkfördärvare bryter upp,      han går ut ur sin boning,  för att göra ditt land till en ödemark;      då bliva dina städer förstörda,  så att ingen kan bo i dem.Jes. 5,29. Jer. 2,15. 5,6.

پس پلاس برتن، گریه و شیون کنید، چون هنوز خداوند نسبت به یهودا غضبناک است.

 Så höljen eder nu i sorgdräkt,      klagen och jämren eder,  ty HERRENS vredes glöd      upphör icke över oss.Jer. 6,26.

خداوند گفت: «در‌ آن روز پادشاهان و بزرگان جرأت خود را از دست می‌دهند، کاهنان حیران و انبیا در تعجّب خواهند بود.»

På den tiden, säger HERREN, skall det vara förbi med konungens och furstarnas mod, och prästerna skola bliva förfärade och profeterna stå häpna.

آنگاه من گفتم: «ای خداوند متعال تو مردم اورشلیم را کاملاً فریب داده‌ای! تو گفته‌ای صلح خواهد بود، امّا شمشیر گلویشان را پاره می‌کند.»

Men jag sade: »Ack Herre, HERRE, svårt bedrog du sannerligen detta folk och Jerusalem, då du sade: »Det skall gå eder väl.» Svärdet är ju nära att taga vårt liv.2 Kon. 22,18 f. Jer. 6,14. 14,13 f.

زمانی می‌رسد که به مردم اورشلیم گفته خواهد شد که بادی سوزان از طرف بیابان می‌وزد. آن باد ملایمی نخواهد بود که کاه و پوشال را از گندم جدا می‌کند؛

På den tiden skall det sägas om detta folk och om Jerusalem: En brännande vind från höjderna i öknen kommer emot dottern mitt folk, icke en sådan vind som passar, när man kastar säd eller rensar korn;

بادی که اکنون به فرمان خداوند می‌وزد، بسیار سخت‌تر است! این خود خداوند است! که چنین حکمی دربارهٔ قومش صادر کرده است.

nej, en våldsammare vind än som så låter jag komma. Ja, nu vill jag gå till rätta med dem!

نگاه کنید، دشمن مانند ابر می‌آید. ارّابه‌های جنگی‌اش مثل گردباد و اسبانش سریعتر از عقاب حرکت می‌کنند، ما محکوم به نابودی هستیم.

 Se, såsom ett moln kommer han upp      och såsom en stormvind äro hans vagnar;  hans hästar äro snabbare än örnar,      ve oss, vi äro förlorade!Jes. 5,28. Hab. 1,8.

ای اورشلیم، قلبت را از شرارت پاک کن تا نجات یابی. تا کی می‌خواهی با افکار گناه‌آلود زندگی کنی؟

Så två nu ditt hjärta rent från ondska, Jerusalem, för att du må bliva frälst. Huru länge skola fördärvets tankar bo i ditt bröst?Jes. 1,16.

پیام‌آوران از شهر دان و از کوههای افرایم حامل خبرهای بدی هستند.

Från Dan höres ju en budbärare ropa, och från Efraims bergsbygd en som bådar fördärv.Jer. 8,16.

آنها آمده‌اند تا به ملّتها اخطار کنند و به مردم اورشلیم بگویند که دشمنان از سرزمینی دور می‌آیند. این دشمنان برضد شهرهای یهودا فریاد می‌زنند.

Förkunnen för folken, ja, kungören över Jerusalem att en belägringshär kommer ifrån fjärran land och häver upp sitt rop mot Juda städer.

و آنها مثل محافظانی که مزرعه‌ای را نگهداری می‌کنند اورشلیم را محاصره خواهند کرد. این به‌خاطر آن است که مردمش برضد خداوند شوریده‌اند. خداوند چنین گفته است.

Såsom väktare kring ett åkerfält samla de sig runt omkring henne, därför att hon har varit gensträvig mot mig, säger HERREN.Luk. 19,43.

ای یهودا، با نحوهٔ زندگی‌ات و کارهایی که مرتکب شده‌ای این بلا را بر سر خودت آورده‌ای. گناه تو، تو را به این روز انداخته و مثل شمشیری به قلب تو فرو رفته است.

Ja, ditt eget leverne och dina egna varningar vålla dig detta; det är din ondskas frukt att det bliver dig så bittert, och att plågan träffar dig ända in i hjärtat.Ps. 107,17. Jes. 50,1. Jer. 2,17, 19. Hos. 13,9.

درد! دردی که نمی‌توانم آن را تحمّل کنم! قلبم! قلبم بشدّت می‌تپد! نمی‌توانم ساکت بمانم، صدای شیپورها و فریادهای جنگ را می‌شنوم.

 I mitt innersta våndas jag,      i mitt hjärtas djup.  Mitt hjärta klagar i mig,      jag kan icke tiga,  ty basunljud hör du, min själ,      och krigiskt härskri.Jes. 22,4. Jer. 9,1.

مصیبت‌ها یکی پس از دیگری می‌آیند، و تمام مملکت ویران شده است. چادر‌های ما ناگهان درهم شکسته و پرده‌های آنها پاره‌پاره شده‌اند.

 Olycka efter olycka ropas ut,      ja, hela landet bliver förött;  plötsligt bliva mina hyddor förödda,      i ett ögonblick mina tält.

تا به کی باید شاهد چنین جنگ مهیبی باشم، و تا به کی باید صدای شیپور جنگ را بشنوم؟

 Huru länge skall jag se stridsbaneret      och höra basunljud?

خداوند می‌گوید: «قوم من احمقند، آنها مرا نمی‌شناسند. آنها مثل کودکان احمقی هستند که فهم و شعور ندارند. در ارتکاب شرارت ماهرند، ولی در بجا آوردن نیکی قاصر.»

 Ja, mitt folk är oförnuftigt,      de vilja ej veta av mig.  De äro dåraktiga barn      och hava intet förstånd.  Visa äro de till att göra vad ont är,      men att göra vad gott är förstå de ej.Rom. 16,19.

به زمین نگاه کردم -‌بایر و ویران بود، به آسمان نگریستم-‌در آن نوری نبود.

 Jag såg på jorden,      och se, den var öde och tom,  och upp mot himmelen,      och där lyste intet ljus.Jes. 5,30. 50,3.

به کوهها نگاه کردم -‌آنها در لرزش بودند، و تپّه‌ها از یک طرف به طرفی دیگر در نوسان بودند.

 Jag såg på bergen,      och se, de bävade,  och alla höjder vacklade.

هیچ انسانی در آنجا نبود، حتّی پرندگان هم، از آنجا گریخته بودند.

 Jag såg mig om,      och då fanns där ingen människa,  och alla himmelens fåglar      hade flytt bort.Jer. 9,10. Sef. 1,2 f.

زمین حاصلخیز به بیابان، و شهرهای آن به‌خاطر غضب خداوند به ویرانه‌ای تبدیل شده‌اند.

 Jag såg mig om,      och då var det bördiga landet en öken,  och alla dess städer voro nedbrutna,      för HERRENS ansikte,      för hans vredes glöd,

(خداوند گفته است که تمام زمین بایر خواهد شد ولی آن را کاملاً از بین نخواهد برد.)

 Ty så säger HERREN:      Hela landet skall bliva en ödemark,  om jag än ej alldeles vill göra ände därpå.Jer. 5,18. 30,11. 46,28.

زمین سوگوار و آسمان تیره خواهد شد. خداوند چنین گفته است و فکر خود را عوض نخواهد کرد. او تصمیم خود را گرفته و از آن برنخواهد گشت.

 Därför sörjer jorden,  och himmelen därovan kläder sig i sorgdräkt,  därför att jag så har talat och beslutit  och ej kan ångra det eller taga det tillbaka.

با شنیدن فریاد اسب سواران و تیراندازان همه خواهند گریخت. بعضی‌ها به جنگل پناه می‌برند و دیگران برفراز کوهها پنهان می‌شوند. تمام شهرها از جمعیّت خالی خواهند شد و دیگر کسی در آنها زندگی نخواهد کرد.

 För larmet av ryttare och bågskyttar      tager hela staden till flykten.  Man giver sig in i skogssnåren      och upp bland klipporna.  Alla städer äro övergivna,      ingen människa bor mer i dem.

ای اورشلیم، تو محکوم به فنا هستی! چرا جامهٔ قرمز می‌پوشی؟ چرا خود را با جواهرات می‌آرایی و سُرمه بر چشمان خود می‌کشی، خودت را بیهوده زیبا می‌کنی! عُشاق تو، تو را طرد کرده و می‌خواهند تو را بکشند.

 Vad vill du göra i din förödelse?  Om du än kläder dig i scharlakan,  om du än pryder dig med gyllene smycken  om du än söker förstora dina ögon genom smink,  så gör du dig dock skön förgäves.  Dina älskare förakta dig,      ja, de stå efter ditt liv.

فریادی شنیدم، شبیه فریاد زنی در حال زایمان، زنی که اولین بچّه‌اش را به دنیا‌ می‌آورد. این فریاد اورشلیم بود که برای نفس کشیدن تقلّا می‌کرد، دست خود را بلند می‌کند و می‌گوید: «من محکوم به فنا هستم! آنها برای کشتن من می‌آیند.»

 Ty jag hör rop såsom av en barnaföderska,      nödrop såsom av en förstföderska.  Det är dottern Sion som ropar;      hon flämtar, hon räcker ut sina händer:  »Ack, ve mig!  I mördares våld      försmäktar min själ.»