Psalms 12

خداوندا، مدد فرما! زیرا دیگر اشخاص نیکوکار وجود ندارند و انسان وفادار در میان آدمیان یافت نمی‌شود.

(Til sangmesteren. Efter den ottende. En salme af David.) HERRE, hjælp, thi de fromme er borte, svundet er Troskab blandt Menneskens Børn;

مردم به یکدیگر دروغ می‌گویند و با چرب زبانی و ریاکاری با یکدیگر گفت‌وگو می‌کنند.

de taler Løgn, den ene til den anden, med svigefulde Læber og tvedelt Hjerte.

خداوندا، زبانهای چرب و نرم را قطع کن و اشخاص مغرور و متکبّر را خاموش ساز.

Hver svigefuld Læbe udrydde HERREN, den Tunge, der taler store Ord,

ایشان می‌گویند: «با زبان خود موفّق خواهیم شد. هرچه بخواهیم می‌گوییم و هیچ‌کس نمی‌تواند مانع ما شود.»

dem, som siger: "Vor Tunge gør os stærke, vore Læber er med os, hvo er vor Herre?"

خداوند می‌فرماید: «چون بر مردم مسکین ظلم شده و فریاد و نالهٔ فقیران برخاسته است، می‌آیم و امنیّتی را که می‌خواستند به آنها می‌دهم.»

"For armes Nød og fattiges Suk vil jeg nu stå op", siger HERREN, "jeg frelser den, som man blæser ad."

وعده‌های خداوند قابل اطمینان و مانند نقره‌ای که هفت بار در کوره تصفیه شده باشد، صاف و بی‌آلایش هستند.

HERRENs Ord er rene Ord, det pure, syvfold lutrede Sølv.

خداوندا، شریران همه‌جا رخنه کرده‌اند و شرارت مورد ستایش است! ما را همیشه در پناه خود نگه‌دار و از این زمانهٔ شریر محافظت فرما.

HERRE, du vogter os, værner os evigt mod denne Slægt.

خداوندا، شریران همه‌جا رخنه کرده‌اند و شرارت مورد ستایش است! ما را همیشه در پناه خود نگه‌دار و از این زمانهٔ شریر محافظت فرما.

De gudløse færdes frit overalt, når Skarn ophøjes blandt Menneskens Børn.