Psalms 137

Apud la riveroj de Babel Ni sidis kaj ploris, Rememorante Cionon.

Nou te chita bò larivyè ki nan peyi Babilòn yo, nou t'ap kriye lè nou chonje peyi Siyon.

Sur la salikoj tie Ni pendigis niajn harpojn.

Nou te pandye gita nou yo nan branch pye sikren peyi a.

Ĉar tie niaj kaptintoj postulis de ni kantojn, Kaj niaj mokantoj ĝojon, dirante: Kantu al ni el la kantoj de Cion.

Moun ki te fè nou prizonye yo t'ap mande pou nou chante pou yo. Moun ki t'ap peze nou yo t'ap mande pou nou anmize yo: -Chante yon chante peyi Siyon pou nou non!

Kiel ni kantos sur fremda tero La kanton de la Eternulo?

Ki jan ou ta vle pou n' chante yon chante Seyè a nan yon peyi etranje?

Se mi forgesos vin, ho Jerusalem, Tiam forgesiĝu mia dekstra mano;

Si nou bliye ou, Jerizalèm. se pou nou bliye ki jan pou nou sèvi ak men dwat nou tou.

Algluiĝu mia lango al mia palato, Se mi vin ne memoros, Se mi ne levos Jerusalemon en la supron de miaj ĝojoj.

Si nou pa chonje ou, si nou pa konsidere ou tankou pi gwo kontantman nou, se pou lang nou kole nan fon bouch nou.

Rememorigu, ho Eternulo, al la filoj de Edom La tagon de Jerusalem, kiam ili diris: Detruu, detruu ĝis ĝia fundamento.

Seyè, chonje sa moun peyi Edon yo te fè jou yo te pran lavil Jerizalèm. Chonje jan yo t'ap di: Kraze l'! Kraze l' ratè!

Ho ruinigema filino de Babel! Bone estos al tiu, Kiu repagos al vi por la faro, kiun vi faris al ni.

Nou menm moun lavil Babilòn, yo gen pou yo fini ak nou yon lè. Benediksyon pou moun ki va fè ou sibi menm bagay ou te fè nou sibi a.

Bone estos al tiu, Kiu prenos kaj frakasos viajn infanetojn sur ŝtono.

Benediksyon pou moun ki va pran pitit ou yo, ki va kraze yo sou gwo wòch!