Psalms 12

Zborovođi. U oktavi. Psalam. Davidov.

Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı, Güvenilir insanlar yok oldu.

U pomoć, Jahve, jer nestaje pobožnih, vjernosti nema više među ljudima!

Herkes birbirine yalan söylüyor, Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.

Svatko laže svome bližnjemu, govori usnama lažljivim i srcem dvoličnim.

Sustursun RAB dalkavukların ağzını, Büyüklenen dilleri.

Istrijebi, Jahve, sve usne lažljive i jezik hvastavi;

Onlar ki, “Dilimizle kazanırız, Dudaklarımız emrimizde, Kim bize efendilik edebilir?” derler.

one što zbore: "Jezik je naša snaga, naše su usne za nas: tko nam što može?"

“Şimdi kalkacağım” diyor RAB, “Çünkü mazlumlar eziliyor, Yoksullar inliyor, Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara.”

"Zbog nevolje tlačenih i jauka ubogih sada ću ustati - govori Jahve - spasenje donijet' onom tko ga želi."

RAB’bin sözleri pak sözlerdir; Toprak ocakta eritilmiş, Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.

Riječi su Jahvine riječi iskrene, srebro prokušano, od zemlje odvojeno, sedam puta očišćeno.

Sen onları koru, ya RAB, Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!

O Jahve, ti ćeš bdjeti nad nama, od naraštaja ovog čuvat' nas svagda, [ (Psalms 12:9) pa nek' se okolo vrzu zlotvori, nek' se izdižu ljudi najgori. ]

İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce, Kötüler her yanda dolaşır oldu.