Hosea 7

我想医治以色列的时候，以法莲的罪孽和撒马利亚的罪恶就显露出来。他们行事虚谎，内有贼人入室偷窃，外有强盗成群骚扰。

«هرگاه خواستم قوم اسرائیل را شفا بدهم و آنها را دوباره کامران سازم، دیدم که افرایم و سامره از گناه و کارهای بد دست نمی‌کشند. آنها مردم را فریب می‌دهند و دزدی و راهزنی می‌کنند.

他们心里并不思想我记念他们的一切恶；他们所行的现在缠绕他们，都在我面前。

آنها نمی‌دانند که من از کردار زشت آنها چشم نمی‌پوشم. کارهای بدشان آنها را از هر طرف احاطه کرده است و من همه را به چشم خود می‌بینم.

他们行恶使君王欢喜，说谎使首领喜乐。

«پادشاه را با شرارت خود و رهبران را با دروغ خود شاد می‌سازند.

他们都是行淫的，像火炉被烤饼的烧热，从抟面到发面的时候，暂不使火著旺。

آنها همگی زناکارند و آتش شهوت آنها مانند تنوری است که نانوا آن را شعله‌ور می‌سازد تا زمانی که خمیر آمادهٔ پختن شود.

在我们王宴乐的日子，首领因酒的烈性成病；王与亵慢人拉手。

در روزی که پادشاه جشن می‌گیرد، رهبران مست شراب می‌شوند و او هم با کسانی‌که مسخره‌اش می‌کنند، هم پیاله می‌گردد.

首领埋伏的时候，心中热如火炉，就如烤饼的整夜睡卧，到了早晨火气炎炎。

دلهایشان از مکر و فریب همچون تنور داغی است. خشم و غضب آنها تمام شب به آرامی می‌سوزد و همین که صبح شد، آتش آن شعله‌ور می‌گردد.

众民也热如火炉，烧灭他们的官长。他们的君王都仆倒而死；他们中间无一人求告我。

«همهٔ آنها مثل تنورِ سوزان هستند، رهبران خود را کشتند. پادشاهانشان یکی پس از دیگری به قتل رسیده‌اند، ولی هیچ‌کسی نیست که از من کمک بطلبد.

以法莲与列邦人搀杂；以法莲是没有翻过的饼。

«اسرائیل با بیگانگان آمیزش کرده و مانند نان نیم پخته قابل خوردن نیست.

外邦人吞吃他劳力得来的，他却不知道；头发斑白，他也不觉得。

آمیزش با اقوام بیگانه نیرویش را از بین برده است، امّا خودش نمی‌داند. موی سرش سفید شده است، ولی او از آن بی‌خبر است.

以色列的骄傲当面见证自己，虽遭遇这一切，他们仍不归向耶和华─他们的　神，也不寻求他。

خودخواهی اسرائیل او را رسوا می‌کند، امّا با همهٔ اینها طالب خداوند، خدای خود نیستند و به سوی او باز نمی‌گردند.

以法莲好像鸽子愚蠢无知；他们求告埃及，投奔亚述。

اسرائیل مانند کبوتر، نادان و بی‌شعور است. او گاهی از مصر کمک می‌خواهد و گاهی به طرف آشور می‌رود.

他们去的时候，我必将我的网撒在他们身上；我要打下他们，如同空中的鸟。我必按他们会众所听见的惩罚他们。

امّا من تور خود را بر او می‌اندازم و او را مانند پرنده‌ای از هوا به زمین می‌آورم. آنگاه او را مطابق کارهای زشتی که انجام داده است مجازات می‌کنم.

他们因离弃我，必定有祸；因违背我，必被毁灭。我虽要救赎他们，他们却向我说谎。

«وای به حال آنها زیرا از من فرار کردند، باید هلاک شوند زیرا که بر من عصیان ورزیدند. خواستم آنها را نجات بدهم، ولی آنها با من صادق نبودند.

他们并不诚心哀求我，乃在床上呼号；他们为求五谷新酒聚集，仍然悖逆我。

آنها از صمیم دل به حضور من دعا نمی‌کنند، بلکه به بستر خود می‌روند و ناله و گریه سر می‌دهند. به شیوهٔ بت‌پرستان برای غلّه و شراب دعا می‌کنند و علیه من شورش می‌کنند.

我虽教导他们，坚固他们的膀臂，他们竟图谋抗拒我。

این من بودم که آنها را پرورش دادم و به آنها نیرو بخشیدم، ولی آنها در عوض، برضد من توطئه چیدند.

他们归向，却不归向至上者；他们如同翻背的弓。他们的首领必因舌头的狂傲倒在刀下；这在埃及地必作人的讥笑。

آنها به چیزی رو می‌آورند که سودی ندارد. مانند کمان کجی هستند که نمی‌توان بر آن اعتماد کرد. رهبران آنها به‌خاطر زبان بد خویش با شمشیر کشته می‌شوند و مصریان به آنها می‌خندند و آنها را مسخره می‌‌کنند.»