Psalms 131

En vallfartssång; av David.  HERRE, mitt hjärta står icke efter vad högt är,  och mina ögon se ej efter vad upphöjt är,  och jag umgås icke med stora ting,  med ting som äro mig för svåra.

Ωιδη των Αναβαθμων, του Δαβιδ. Κυριε, δεν υπερηφανευθη η καρδια μου ουδε υψωθησαν οι οφθαλμοι μου ουδε περιπατω εις πραγματα μεγαλα και υψηλοτερα υπερ εμε.

 Nej, jag har lugnat och stillat min själ;  såsom ett avvant barn i sin moders famn,  ja, såsom ett avvant barn, så är min själ i mig.

Βεβαιως, υπεταξα και καθησυχασα την ψυχην μου, ως το απογεγαλακτισμενον παιδιον πλησιον της μητρος αυτου η ψυχη μου ειναι εν εμοι ως απογεγαλακτισμενον παιδιον.

 Hoppas på HERREN, Israel,  från nu och till evig tid.

Ας ελπιζη ο Ισραηλ επι τον Κυριον, απο του νυν και εως του αιωνος.