Isaiah 12

På den tiden skall du säga:  »Jag tackar dig, HERRE,      ty väl var du vred på mig,  men din vrede har upphört,      och du tröstar mig.

روزی می‌آید که مردم می‌سرایند و می‌گویند: «خداوندا تو را ستایش می‌کنم. تو از من خشمگین بودی! امّا دیگر خشمگین نیستی و مرا تسلّی می‌دهی.

 Se, Gud är min frälsning,      jag är trygg och fruktar icke;  ty HERREN, HERREN      är min starkhet och min lovsång,  och han blev mig till frälsning.»

خداوند، نجات‌دهندهٔ من است. من به او توکّل می‌کنم و دیگر ترسان نیستم. خداوند به من قدّرت و توانایی می‌بخشد، او نجات‌دهندهٔ من است.

 Och I skolen ösa vatten med fröjd      ur frälsningens källor

همان‌قدر که آب گوارا به جانهای تشنه صفا می‌بخشد، همان اندازه قوم خدا از نجاتی که او به آنها می‌دهد، خشنودند.»

 och skolen säga på den tiden:  »Tacken HERREN,      åkallen hans namn,  gören hans gärningar kunniga bland folken;      förtäljen att hans namn är högt.

روزی می‌آید که مردم می‌سرایند و می‌گویند: «خداوند را سپاس گویید، از او مدد بخواهید! به همهٔ ملّتها بگویید او چه کرده است! به آنها بگویید او چقدر بزرگ است!

 Lovsjungen HERREN,      ty han har gjort härliga ting;  detta vare kunnigt      över hela jorden.

برای کارهای بزرگ خداوند سرودی تازه بسرایید، به تمام مردم دنیا این خبر را برسانید،

 Ropen av fröjd och jublen,      I Sions invånare,  ty Israels Helige      är stor bland eder.

همهٔ کسانی‌که در صهیون هستند، با فریاد بسرایند! خدای قدّوس اسرائیل عظیم است، و در میان قوم خود زندگی می‌کند.»