II Chronicles 7

Y COMO Salomón acabó de orar, el fuego descendió de los cielos, y consumió el holocausto y las víctimas; y la gloria de JEHOVÁ hinchió la casa.
Na, i te mutunga o te inoi a Horomona, ka heke iho te ahi i te rangi, a pau ake te tahunga tinana, me nga patunga tapu; a ki tonu te whare i te kororia o Ihowa.
Y no podían entrar los sacerdotes en la casa de JEHOVÁ, porque la gloria de JEHOVÁ había henchido la casa de JEHOVÁ.
A kihai i ahei i nga tohunga te tomo ki te whare o Ihowa: ki tonu hoki te whare o Ihowa i te kororia o Ihowa.
Y como vieron todos los hijos de Israel descender el fuego y la gloria de JEHOVÁ sobre la casa, cayeron en tierra sobre sus rostros en el pavimento, y adoraron, confesando á JEHOVÁ y diciendo: Que es bueno, que su misericordia es para siempre.
A ka matakitaki nga tama katoa a Iharaira i te hekenga iho o te ahi, i te kororia hoki o Ihowa i runga i te whare; na ka piko o ratou kanohi ki te whenua ki nga papa, a koropiko ana ratou, whakamoemiti ana ki a Ihowa, me te ki ano, No te mea he p ai ia; he mau tonu tana mahi tohu.
Entonces el rey y todo el pueblo sacrificaron víctimas delante de JEHOVÁ.
Na kei te patu te kingi ratou ko te iwi katoa i nga patunga tapu ki te aroaro o Ihowa.
Y ofreció el rey Salomón en sacrificio veinte y dos mil bueyes, y ciento y veinte mil ovejas; y así dedicaron la casa de Dios el rey y todo el pueblo.
Na patua ana e Kingi Horomona he patunga tapu, e rua tekau ma rua mano kau, kotahi rau e rua tekau mano hipi. Na kua taia te kawa o te whare o te Atua e te kingi, e te iwi katoa.
Y los sacerdotes asistían en su ministerio; y los Levitas con los instrumentos de música de JEHOVÁ, los cuales había hecho el rey David para confesar á JEHOVÁ, que su misericordia es para siempre; cuando David alababa por mano de ellos. Asimismo los sacerdotes tañían trompetas delante de ellos, y todo Israel estaba en pie.
Tu ana tera nga tohunga i te aronga o a ratou mahi, ko nga Riwaiti hoki me nga mea rangi waiata a Ihowa, i hanga nei e Kingi Rawiri hei whakawhetai ki a Ihowa, he mau tonu nei tana mahi tohu, i nga wa i meinga ai ratou e Rawiri hei whakamoemiti m ana: na whakatangi ana nga tohunga i nga tetere ki to ratou aroaro; a tu ana a Iharaira katoa.
También santificó Salomón el medio del atrio que estaba delante de la casa de JEHOVÁ, por cuanto había ofrecido allí los holocaustos, y los sebos de los pacíficos; porque en el altar de bronce que Salomón había hecho, no podían caber los holocaustos, y el presente, y los sebos.
I whakatapua ano e Horomona a waenganui o te marae i mua i te whare o Ihowa; i tukua hoki e ia ki reira he tahunga tinana, me te ngako o nga whakahere mo te pai: he iti hoki no te aata parahi i hanga e Horomona hei meatanga mo nga tahunga tinana, mo nga whakahere totokore, mo nga ngako.
Entonces hizo Salomón fiesta siete días, y con él todo Israel, una grande congregación, desde la entrada de Hamath hasta el arroyo de Egipto.
Heoi mahia ana te hakari e Horomona i taua wa, e whitu nga ra, e ratou ko Iharaira katoa, he nui atu te huihui, no te haerenga atu ki Hamata tae noa ki te awa o Ihipa.
Al octavo día hicieron convocación, porque habían hecho la dedicación del altar en siete días, y habían celebrado la solemnidad por siete días.
Na i te waru o nga ra he huihui nui na ratou: e whitu hoki nga ra i taia ai e ratou te kawa o te aata, a e whitu nga ra o te hakari.
Y á los veintitrés del mes séptimo envió al pueblo á sus estancias, alegres y gozosos de corazón por los beneficios que JEHOVÁ había hecho á David, y á Salomón, y á su pueblo Israel.
I te rua tekau ma toru o nga ra o te whitu o nga marama ka unga e ia te iwi ki o ratou teneti, koa tonu ratou, pai tonu nga ngakau i te pai i meinga e Ihowa ki a Rawiri, ki a Horomona, ki tana iwi ano, ki a Iharaira.
Acabó pues Salomón la casa de JEHOVÁ, y la casa del rey: y todo lo que Salomón tuvo en voluntad de hacer en la casa de JEHOVÁ y en su casa, fué prosperado.
Na kua oti i a Horomona te whare o Ihowa, me te whare o te kingi; na, ko nga mea katoa i puta ki te ngakau o Horomona kia mahia ki te whare o Ihowa, ki tona whare ake hoki, oti pai ana i a ia.
Y apareció JEHOVÁ á Salomón de noche, y díjole: Yo he oído tu oración, y he elegido para mí este lugar por casa de sacrificio.
Na ka puta a Ihowa ki a Horomona i te po, a ka mea ki a ia, Kua rongo ahau i tau inoi, kua whiriwhiria ano e ahau tenei wahi moku, hei whare patunga tapu.
Si yo cerrare los cielos, que no haya lluvia, y si mandare á la langosta que consuma la tierra, ó si enviare pestilencia á mi pueblo;
Ki te tutakina e ahau te rangi, a kahore he ua, ki te whakahaua ranei e ahau nga mawhitiwhiti kia kai i te whenua, ki te unga ranei e ahau tetahi mate uruta ki taku iwi;
Si se humillare mi pueblo, sobre los cuales ni nombre es invocado, y oraren, y buscaren mi rostro, y se convirtieren de sus malos caminos; entonces yo oiré desde los cielos, y perdonaré sus pecados, y sanaré su tierra.
Heoi ki te whakaiti taku iwi i a ratou, kua karangatia nei hoki toku ingoa ki a ratou, ki te inoi, a ka rapu i toku mata, ka tahuri mai i o ratou ara he; ka whakarongo mai ahau i te rangi, ka muru i to ratou hara, ka whakaora i te mate o to rato u whenua.
Ahora estarán abiertos mis ojos, y atentos mis oídos, á la oración en este lugar:
Ko tenei ka titiro oku kanohi, ka tahuri ano oku taringa ki nga mea e inoia ana ki tenei wahi.
Pues que ahora he elegido y santificado esta casa, para que esté en ella mi nombre para siempre; y mis ojos y mi corazón estarán ahí para siempre.
Kua whiriwhiria nei hoki e ahau, kua whakatapua inaianei tenei whare, hei waihotanga iho mo toku ingoa a ake ake; ko reira ano oku kanohi, me toku ngakau, i nga ra katoa.
Y tú, si anduvieres delante de mí, como anduvo David tu padre, é hicieres todas las cosas que yo te he mandado, y guardares mis estatutos y mis derechos,
Na ko koe, ki te rite tau haere i toku aroaro ki te haere a tou papa, a Rawiri, ki te mahia nga mea katoa i whakahaua e ahau ki a koe, ki te puritia e koe aku tikanga me aku whakaritenga;
Yo confirmaré el trono de tu reino, como concerté con David tu padre, diciendo: No faltará varón de ti que domine en Israel.
Katahi ahau ka whakapumau i te torona o tou kingitanga, ka pera me taku kawenata ki tou papa, ki a Rawiri, i ahau i mea ra, E kore e whakakorea he tangata mau hei kawana mo Iharaira.
Mas si vosotros os volviereis, y dejareis mis estatutos y mis preceptos que os he propuesto, y fuereis y sirviereis á dioses ajenos, y los adorareis,
Tena ki te tahuri ke atu koutou, a ka whakarere i aku tikanga, i aku whakahau ka hoatu nei e ahau ki to koutou aroaro, a ka haere, ka mahi ki nga atua ke, ka koropiko ki a ratou;
Yo los arrancaré de mi tierra que les he dado; y esta casa que he santificado á mi nombre, yo la echaré de delante de mí, y pondréla por proverbio y fábula en todos los pueblos.
Katahi o ratou pakiaka ka unuhia ake e ahau i toku oneone i hoatu nei e ahau ki a ratou; katahi tenei whare i whakatapua nei e ahau mo toku ingoa, ka akiritia atu e ahau i toku aroaro, a ka meinga hei whakatauki, hei taunutanga i roto i nga iwi katoa.
Y esta casa que habrá sido ilustre, será espanto á todo el que pasare, y dirá: ¿Por qué ha hecho así JEHOVÁ á esta tierra y á esta casa?
Na, ko tenei whare e tiketike nei, ka ai hei miharotanga ma nga tangata katoa e haere ana i tona taha; a ka mea ratou, Na te aha tenei mea i meatia ai e Ihowa ki tenei whenua, ki tenei whare?
Y se responderá: Por cuanto dejaron á JEHOVÁ Dios de sus padres, el cual los sacó de la tierra de Egipto, y han abrazado dioses ajenos, y los adoraron y sirvieron: por eso él ha traído todo este mal sobre ellos.
Na ka whakautua e ratou, Mo ratou i whakarere i a Ihowa, i te Atua o o ratou matua i whakaputa mai nei i a ratou i te whenua o Ihipa, mo ratou i tango ki nga atua ke, a koropiko ana ki a ratou, mahi ana ki a ratou: na reira i kawea ai e ia tenei ke katoa ki a ratou.