Psalms 137

Nad rzekami Babilońskiemi, tameśmy siadali i płakali, wspominając na Syon.

By the rivers of Babylon, there we sat down, yea, we wept, when we remembered Zion.

Na wierzbach, które są w nim, zawieszaliśmy harfy nasze.

We hanged our harps upon the willows in the midst thereof.

A gdy nas tam pytali ci, którzy nas zawiedli w niewolę, o słowa pieśni,( chociażeśmy byli zawiesili pieśni radości,) mówiąc: Śpiewajcie nam pieśń z pieśni Syońskich,

For there they that carried us away captive required of us a song; and they that wasted us required of us mirth, saying, Sing us one of the songs of Zion.

Odpowiedzieliśmy: Jakoż mamy śpiewać pieśń Pańską w ziemi cudzoziemców?

How shall we sing the LORD'S song in a strange land?

Jeźliże cię zapomnę, o Jeruzalemie! niech zapomni sama siebie prawica moja.

If I forget thee, O Jerusalem, let my right hand forget her cunning.

Niech przylgnie język mój do podniebienia mego, jeźlibym na cię nie pomniał, jeźlibym nie przełożył Jeruzalemu nad najwiekszę wesele moje.

If I do not remember thee, let my tongue cleave to the roof of my mouth; if I prefer not Jerusalem above my chief joy.

Wspomnij, Panie! na synów Edomskich, i na dzień Jeruzalemski, w który mówili: Poburzcie, poburzcie aż do gruntu w nim.

Remember, O LORD, the children of Edom in the day of Jerusalem; who said, Rase it, rase it, even to the foundation thereof.

O córko Babilońska! i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, któryć odda nagrodę twoję, za to, coś nam złego uczyniła.

O daughter of Babylon, who art to be destroyed; happy shall he be, that rewardeth thee as thou hast served us.

Błogosławiony, który pochwyci i roztrąci dziatki twe o skałę.

Happy shall he be, that taketh and dasheth thy little ones against the stones.