Isaiah 12

På den tid skal du si: Jeg takker dig, Herre; for du var vred på mig, men din vrede hørte op, og du trøstet mig.

روزی می‌آید که مردم می‌سرایند و می‌گویند: «خداوندا تو را ستایش می‌کنم. تو از من خشمگین بودی! امّا دیگر خشمگین نیستی و مرا تسلّی می‌دهی.

Se, Gud er min frelse, jeg er trygg og frykter ikke; for Herren, Israels Gud, er min styrke og lovsang, og han blev mig til frelse.

خداوند، نجات‌دهندهٔ من است. من به او توکّل می‌کنم و دیگر ترسان نیستم. خداوند به من قدّرت و توانایی می‌بخشد، او نجات‌دهندهٔ من است.

Og I skal øse vann med glede av frelsens kilder.

همان‌قدر که آب گوارا به جانهای تشنه صفا می‌بخشد، همان اندازه قوم خدا از نجاتی که او به آنها می‌دهد، خشنودند.»

Og I skal si på den tid: Takk Herren, påkall hans navn, kunngjør hans gjerninger blandt folkene, forkynn at hans navn er ophøiet!

روزی می‌آید که مردم می‌سرایند و می‌گویند: «خداوند را سپاس گویید، از او مدد بخواهید! به همهٔ ملّتها بگویید او چه کرده است! به آنها بگویید او چقدر بزرگ است!

Syng Herrens pris, for herlige ting har han gjort! La dette bli kunngjort over hele jorden!

برای کارهای بزرگ خداوند سرودی تازه بسرایید، به تمام مردم دنیا این خبر را برسانید،

Rop høit og juble, I Sions innbyggere! Stor er Israels Hellige midt iblandt eder!

همهٔ کسانی‌که در صهیون هستند، با فریاد بسرایند! خدای قدّوس اسرائیل عظیم است، و در میان قوم خود زندگی می‌کند.»