I Kings 16

Тогава ГОСПОДНОТО слово беше към Ииуй, сина на Ананий, против Вааса и каза:

کلام خداوند بر ییهُو، پسر حنانی علیه بعشا آمد که فرمود:

Понеже Аз те издигнах от пръстта и те направих вожд над народа Си Израил, а ти ходи в пътя на Еровоам и въведе народа Ми Израил в грях, да Ме разгневяват с греховете си,

«چون من تو را از خاک برداشتم و رهبر مردم اسرائیل کردم و تو در راه یربعام گام برداشتی و قوم من اسرائیل را به گناه کشاندی، گناه ایشان مرا خشمگین کرده است.

ето, Аз ще измета след Вааса и дома му и ще направя дома ти като дома на Еровоам, сина на Нават.

پس من همان‌گونه که با خاندان یربعام رفتار نمودم با تو و خاندان تو هم رفتار خواهم کرد.

Който от Вааса умре в града, ще го изядат кучетата, а който от него умре в полето, ще го изядат небесните птици.

هرکس از خاندان تو در شهر بمیرد، سگها وی را خواهند خورد و آنانی که در بیابان بمیرند، طعمهٔ لاشخورها خواهند شد.»

А останалите дела на Вааса и това, което той извърши, и неговото юначество, не са ли записани в Книгата на летописите на израилевите царе?

بقیّهٔ کارهای بعشا و شجاعتهای او در کتاب تاریخ پادشاهان اسرائیل نوشته شده‌ است.

И Вааса легна при бащите си и беше погребан в Терса. А вместо него се възцари синът му Ила.

بعشا درگذشت و در شهر ترصه به خاک سپرده شد و پسرش، ایله جانشین او شد.

И ГОСПОДНОТО слово беше чрез пророк Ииуй, сина на Ананий, против Вааса и против неговия дом заради цялото зло, което той извърши пред ГОСПОДА, за да Го разгневи с делото на ръцете си, и стана като дома на Еровоам, а също и защото го изтреби.

به سبب گناه بعشا علیه خداوند، پیام خداوند به ییهوی نبی، پسر حنانی علیه بعشا آمد. او خشم خداوند را برانگیخت نه تنها به دلیل کارهای پلید خود، که مانند یربعام پادشاه رفتار کرد و بلکه همچنین به‌خاطر کشتار همهٔ خاندان یربعام.

В двадесет и шестата година на юдовия цар Аса Ила, синът на Вааса, се възцари над Израил в Терса, и царува две години.

در سال بیست و ششم پادشاهی آسا بر یهودا، ایله، پسر بعشا در ترصه پادشاه اسرائیل شد و دو سال سلطنت کرد.

И слугата му Зимрий, началник на половината му колесници, направи заговор против него. А той беше в Терса и пиеше и се беше напил в къщата на Арса, който беше управител над дома в Терса.

زَمرِی، یکی از افسران او که فرماندهٔ نیمی از ارّابه‌های پادشاه بود، علیه پادشاه توطئه چید. روزی ایله در ترصه، در خانهٔ ارصا که مسئول کاخ بود، مست ‌شد.

И Зимрий влезе и го удари, и го уби в двадесет и седмата година на юдовия цар Аса; и се възцари вместо него.

زمری وارد خانه شد، ایله را زد و کشت و جانشین پادشاه گردید. این واقعه در بیست و هفتمین سال سلطنت آسا، پادشاه یهودا رخ داد.

И когато се възцари, веднага щом седна на престола си, той изби целия дом на Вааса; не му остави никого от мъжки пол, нито сродниците му, нито от приятелите му.

به محض اینکه زمری پادشاه شد، همهٔ اعضای خانوادهٔ بعشا را کُشت و همهٔ مردان خویشاوند و دوستان او را نیز کشت.

Така Зимрий изтреби целия дом на Вааса според словото на ГОСПОДА, което Той говори против Вааса чрез пророк Ииуй,

به این ترتیب، زمری تمام خاندان بعشا را طبق کلام خداوند که به ییهوی نبی فرموده بود هلاک کرد،

заради всичките грехове на Вааса и греховете на сина му Ила, с които те съгрешиха и с които въведоха Израил в грях и разгневиха ГОСПОДА, Израилевия Бог, с идолите си.

زیرا بعشا و پسرش، ایله بت‌پرستی کردند و اسرائیل را به گناه کشیدند و خشم خداوند خدای اسرائیل را برانگیختند.

А останалите дела на Ила и всичко, което той извърши, не са ли записани в Книгата на летописите на израилевите царе?

بقیّهٔ رویدادهای سلطنت ایله در کتاب تاریخ پادشاهان اسرائیل نوشته شده است.

В двадесет и седмата година на юдовия цар Аса Зимрий царува седем дни в Терса. А народът беше разположен на стан против Гиветон, който принадлежеше на филистимците.

زمری در بیست و هفتمین سال سلطنت آسا، پادشاه یهودا، در ترصه پادشاه اسرائیل شد و هفت روز حکومت کرد. در این هنگام سپاه اسرائیل شهر جبتون را در فلسطین محاصره کرده بود.

И народът, който беше разположен на стан, чу да се казва: Зимрий направил заговор и убил царя. И в онзи ден в стана целият Израил направи военачалника Амрий цар над Израил.

هنگامی‌که آنها شنیدند که زمری توطئه کرده و پادشاه را کشته است در همان‌جا فرماندهٔ خود عُمرِی را به پادشاهی اسرائیل برگزیدند.

Тогава Амрий и целият Израил с него се изкачиха от Гиветон и обсадиха Терса.

عُمری با سپاه اسرائیل از جبتون به ترصه رفت و آن را محاصره کرد.

И когато Зимрий видя, че градът беше превзет, той влезе във вътрешната царска къща и изгори с огън царската къща над себе си, и умря

هنگامی‌که زمری دید که شهر تسخیر شده است. به قلعهٔ داخلی کاخ رفت و کاخ را به آتش کشید و در میان آتش مرد.

заради греховете си, с които съгреши, като върши зло пред ГОСПОДА, като ходи в пътя на Еровоам и в греха му, който той извърши и въведе Израил в грях.

این رویداد به‌خاطر گناه او علیه خداوند بود. او نیز مانند یربعام با گناهان خود و به گناه کشاندن قوم اسرائیل، خداوند را ناراحت کرد.

А останалите дела на Зимрий и заговора, който той направи, не са ли записани в Книгата на летописите на израилевите царе?

بقیّهٔ رویدادهای سلطنت زمری و توطئه او در کتاب تاریخ پادشاهان اسرائیل نوشته شده است.

Тогава израилевият народ се раздели на две части: половината от народа последва Тивний, сина на Гинат, за да го направят цар, а половината последва Амрий.

میان مردم اسرائیل دوگانگی افتاد گروهی خواستار پادشاهی تِبنی، پسر جِینَت شدند و گروه دیگر از عُمری پیروی کردند.

Но народът, който последва Амрий, надделя над народа, който последва Тивний, сина на Гинат. И Тивний умря, а Амрий се възцари.

امّا گروهی که طرفدار عُمری بودند بر مردمی که طرفدار تبنی، پسر جینت بودند، چیره گشتند. پس تبنی درگذشت و عمری پادشاه شد.

В тридесет и първата година на юдовия цар Аса Амрий се възцари над Израил и царува дванадесет години. Шест години царува в Терса.

عُمری در سال سی و یکم سلطنت آسا، پادشاه یهودا، پادشاه شد و دوازده سال که شش سال آن در ترصه بود، پادشاهی کرد.

И купи хълма Самария от Семер за два таланта сребро. И построи град на хълма и нарече града, който построи, Самария, по името на Семер, бившия собственик на хълма.

عُمری تپّهٔ سامره را از شخصی به نام سامر به هفتاد کیلو نقره خرید و روی آن شهری ساخت و آن را به نام صاحبش، سامره نامید.

И Амрий вършеше зло пред ГОСПОДА и постъпваше по-лошо от всички, които бяха преди него.

عُمری بیش از پیشینیان خود علیه خداوند گناه ورزید.

И ходеше в целия път на Еровоам, сина на Нават, и в неговите грехове, с които той въведе Израил в грях и те разгневиха ГОСПОДА, Израилевия Бог, с идолите си.

در راه یربعام، پسر نباط گام برداشت و با گناه خود اسرائیل را به گناه کشید و با بُتهای خود خشم خداوند خدای اسرائیل را برانگیخت.

А останалите дела на Амрий, които извърши, и неговото юначество, което извърши, не са ли записани в Книгата на летописите на израилевите царе?

بازماندهٔ رویدادهای پادشاهی عُمری و کارهای او در کتاب تاریخ پادشاهان اسرائیل نوشته شده است.

И Амрий легна при бащите си и беше погребан в Самария. А вместо него се възцари синът му Ахав.

عُمری در گذشت و در سامره به خاک سپرده شد و پسرش اخاب جانشین او گشت.

Ахав, синът на Амрий, се възцари над Израил в тридесет и осмата година на юдовия цар Аса и Ахав, синът на Амрий, царува над Израил в Самария двадесет и две години.

اخاب پسر عُمری در سال سی و هشتم سلطنت آسا، پادشاه یهودا، پادشاه اسرائیل شد و بیست و دو سال در سامره سلطنت کرد.

И Ахав, синът на Амрий, върши зло пред ГОСПОДА повече от всички, които бяха преди него.

او بیش از پیشینیان خود علیه خداوند گناه ورزید.

И като че беше малко това, че ходи в греховете на Еровоам, сина на Нават, той взе за жена Езавел, дъщерята на сидонския цар Етваал, и отиде да служи на Ваал и му се поклони.

گویا گام برداشتن در راه گناه‌آلود یربعام، پسر نباط برایش کافی نبود که با ایزابل دختر اَتبَعل، پادشاه صیدون هم ازدواج کرد و بت بعل را خدمت و پرستش نمود.

И издигна олтар за Ваал в храма на Ваал, който построи в Самария.

او پرستشگاه و قربانگاهی برای بعل در سامره ساخت.

Ахав направи и ашерата. Така Ахав направи повече, за да разгневи ГОСПОДА, Израилевия Бог, от всичките израилеви царе, които бяха преди него.

همچنین او الههٔ اشره را ساخت. او بیش از پادشاهان پیشین گناه کرد و خشم خداوند خدای اسرائیل را برانگیخت.

В неговите дни ветилецът Хиил построи отново Ерихон. Със смъртта на първородния си син Авирон положи основите му и със смъртта на най-младия си син Сегув постави вратите му, според словото на ГОСПОДА, което Той говори чрез Иисус, сина на Навий.

در زمان اخاب، مردی از بیت‌ئیل به نام حیئیل شهر اریحا را بازسای کرد. همان‌طور که خداوند به وسیلهٔ یوشع پسر نون گفته بود، پایه‌های شهر را به قیمت جان پسر اولش ابیرام بنا نهاد و دروازهٔ شهر را به قیمت جان سُجُوب، کوچکترین فرزندش بنا کرد.