ای اورشلیم ملّتهای دیگر میبینند که تو پیروز شدهای!
و تمام پادشاهان آنها جلال تو را خواهند دید.
تو را به نامی تازه خواهند نامید،
اسمی که خود خداوند به تو داده است.
دیگر کسی تو را «ترک شده» و یا زمینت را «زن طرد شده» نخواهد خواند.
اسم تازهٔ تو این است: «خداوند از او خشنود است.»
و سرزمین تو را به عنوان «شوهردار» خواهند شناخت.
چون خداوند از تو خشنود است،
و برای سرزمین تو مثل شوهری خواهد بود.
مثل جوانی که با دوشیزهای ازدواج میکند، همینطور خالق تو با تو ازدواج میکند،
همانطور که داماد از وجود عروس شاد است،
همانطور خدای تو از تو خشنود خواهد بود.
ای اورشلیم، من نگهبانانی بر روی دیوارهای تو گماشتهام
که هیچوقت -نه در شب و نه در روز- ساکت نخواهند بود.
آنها باید خداوند را به یاد وعدههایش بیندازند و نگذارند آنها را فراموش کند.
خداوند با تو چنین پیمان بزرگی بسته و با قدرت خودش آن را به انجام خواهد رسانید.
غلاّت شما دیگر غذای دشمنان شما نخواهد شد
و بیگانگان شراب شما را نخواهند نوشید.
امّا شما که غلّه را کاشتید و درو کردید،
نان آن را میخورید و خدا را ستایش میکنید.
شما، کسانیکه تاکستانها را باغبانی میکنید و انگور آنها را میچینید،
از شراب آنها در صحن معبد بزرگ من خواهید نوشید.
ای مردم اورشلیم، از شهر خارج شوید
و راهی برای بازگشت قوم خود بسازید!
شاهراهی آماده کنید و سنگها را از سر راه بردارید!
علامتی برای راهنمایی ملّتها قرار دهید،
شما «قوم مقدّس خداوند» خوانده خواهید شد،
«قومی که خداوند نجات داده است.»
اورشلیم به نام «شهر محبوب خدا» و «شهری که خداوند آن را ترک نکرده» نامیده خواهد شد.