Psalms 133

Ωιδη των Αναβαθμων, του Δαβιδ. Ιδου, τι καλον και τι τερπνον, να συγκατοικωσιν εν ομονοια αδελφοι.

(O cîntare a treptelor. Un psalm al lui David.) Iată, ce plăcut şi ce dulce este să locuiască fraţii împreună!

Ειναι ως το πολυτιμον μυρον επι την κεφαλην, το καταβαινον επι τον πωγωνα, τον πωγωνα του Ααρων το καταβαινον επι το στομιον του ενδυματος αυτου

Este ca untdelemnul de preţ, care, turnat pe capul lui, se pogoară pe barbă, pe barba lui Aaron, se pogoară pe marginea veşmintelor lui.

ως η δροσος του Αερμων, η καταβαινουσα επι τα ορη της Σιων διοτι εκει διωρισεν ο Κυριος την ευλογιαν, ζωην εως του αιωνος.

Este ca roua Hermonului, care se pogoară pe munţii Sionului, căci acolo dă Domnul binecuvîntarea, viaţa, pentru vecinicie.