Psalms 123

Gözlerimi sana kaldırıyorum, Ey göklerde taht kuran!

Ωιδη των Αναβαθμων. Υψωσα τους οφθαλμους μου προς σε τον κατοικουντα εν ουρανοις.

Nasıl kulların gözleri efendilerinin, Hizmetçinin gözleri hanımının eline bakarsa, Bizim gözlerimiz de RAB Tanrımız’a öyle bakar, O bize acıyıncaya dek.

Ιδου, καθως οι οφθαλμοι των δουλων ατενιζουσιν εις την χειρα των κυριων αυτων, καθως οι οφθαλμοι της δουλης εις την χειρα της κυριας αυτης, ουτως οι οφθαλμοι ημων προς Κυριον τον Θεον ημων, εωσου ελεηση ημας.

Acı bize, ya RAB, acı; Gördüğümüz hakaret yeter de artar.

Ελεησον ημας, Κυριε, ελεησον ημας διοτι εχορτασθημεν σφοδρα απο εξουδενωσεως.

Rahat yaşayanların alayları, Küstahların hakareti Canımıza yetti.

Καθ υπερβολην εχορτασθη η ψυχη ημων απο της υβρεως των τρυφωντων, απο της εξουδενωσεως των υπερηφανων.