Psalms 133

Grádicsok éneke Dávidtól. Ímé, mily jó és mily gyönyörűséges, a mikor együtt lakoznak az atyafiak!

Ωιδη των Αναβαθμων, του Δαβιδ. Ιδου, τι καλον και τι τερπνον, να συγκατοικωσιν εν ομονοια αδελφοι.

Mint a drága olaj a fejen, a mely aláfoly a szakállon, az Áron szakállán; a mely lefoly köntöse prémjére;

Ειναι ως το πολυτιμον μυρον επι την κεφαλην, το καταβαινον επι τον πωγωνα, τον πωγωνα του Ααρων το καταβαινον επι το στομιον του ενδυματος αυτου

Mint a Hermon harmatja, a mely leszáll Sion hegyeire. Csak oda küld áldást az Úr és életet örökké!

ως η δροσος του Αερμων, η καταβαινουσα επι τα ορη της Σιων διοτι εκει διωρισεν ο Κυριος την ευλογιαν, ζωην εως του αιωνος.