Jeremiah 45

Das Wort, welches der Prophet Jeremia zu Baruk, dem Sohne Nerijas, redete, als er diese Worte aus dem Munde Jeremias in ein Buch schrieb, im vierten Jahre Jojakims, des Sohnes Josias, des Königs von Juda indem er sprach:
Ko te kupu i korerotia e Heremaia poropiti ki a Paruku tama a Neria, i tana tuhituhinga i enei kupu ki te pukapuka, na Heremaia i korero, i te wha o nga tau o Iehoiakimi kingi o Hura; i ki ia,
So spricht Jehova, der Gott Israels, von dir, Baruk:
Ko te kupu tenei a Ihowa, a te Atua o Iharaira mou, e Paruku;
Du sprichst: Wehe mir! denn Jehova hat Kummer zu meinem Schmerze gefügt; ich bin müde von meinem Seufzen, und Ruhe finde ich nicht.
I mea koe, Aue, toku mate nei hoki! kua tapiritia hoki e Ihowa toku mamae ki te tangi; mauiui noa ahau i toku auetanga, te ai he pariratanga.
So sollst du zu ihm sagen: So spricht Jehova: Siehe, was ich gebaut habe, breche ich ab; und was ich gepflanzt habe, reiße ich aus, und zwar das ganze Land.
Ko tau tenei e ki atu ai ki a ia, Ko te kupu tenei a Ihowa: Nana, ko taku i hanga ai ka wahia iho ano e ahau, a ko taku i whakato ai ka hutia atu ano e ahau; a ko tenei ki te whenua katoa.
Und du, du trachtest nach großen Dingen für dich? Trachte nicht danach! denn siehe, ich bringe Unglück über alles Fleisch, spricht Jehova; aber ich gebe dir deine Seele zur Beute an allen Orten, wohin du ziehen wirst.
A e rapu ana koe i nga mea nunui mau? kaua e rapua; no te mea kei te kawea atu e ahau he kino mo nga kikokiko katoa, e ai ta Ihowa: engari ka hoatu e ahau tou wairua ki a koe hei taonga parakete i nga wahi katoa e haere atu ai koe.