Psalms 127

Een lied Hammaaloth, van Salomo. Zo de HEERE het huis niet bouwt, te vergeefs arbeiden deszelfs bouwlieden daaraan; zo de HEERE de stad niet bewaart, te vergeefs waakt de wachter.

En vallfartssång; av Salomo.  Om HERREN icke bygger huset,  så arbeta de fåfängt, som bygga därpå.  Om HERREN icke bevarar staden,  så vakar väktaren fåfängt.

Het is te vergeefs, dat gijlieden vroeg opstaat, laat opblijft, eet brood der smarten; het is alzo, dat Hij het Zijn beminden als in den slaap geeft.

 Det är fåfängt att I bittida stån upp  och sent gån till vila,  och äten eder bröd med vedermöda;  detsamma giver han åt sina vänner,      medan de sova.

Ziet, de kinderen zijn een erfdeel des HEEREN; des buiks vrucht is een beloning.

 Se, barn äro en HERRENS gåva,      livsfrukt en lön.

Gelijk de pijlen zijn in de hand eens helds, zodanig zijn de zonen der jeugd.

 Likasom pilar i en hjältes hand,      så äro söner som man får vid unga år.

Welgelukzalig is de man, die zijn pijlkoker met dezelve gevuld heeft; zij zullen niet beschaamd worden, als zij met de vijanden spreken zullen in de poort.

 Säll är den man som har sitt koger      fyllt av sådana.  De komma icke på skam, när de mot fiender      föra sin talan i porten.