Job 9

et respondens Iob ait
vere scio quod ita sit et quod non iustificetur homo conpositus Deo
si voluerit contendere cum eo non poterit ei respondere unum pro mille
sapiens corde est et fortis robore quis restitit ei et pacem habuit
qui transtulit montes et nescierunt hii quos subvertit in furore suo
qui commovet terram de loco suo et columnae eius concutiuntur
qui praecipit soli et non oritur et stellas claudit quasi sub signaculo
qui extendit caelos solus et graditur super fluctus maris
qui facit Arcturum et Oriona et Hyadas et interiora austri
qui facit magna et inconprehensibilia et mirabilia quorum non est numerus
si venerit ad me non videbo si abierit non intellegam eum
si repente interroget quis respondebit ei vel quis dicere potest cur facis
Deus cuius resistere irae nemo potest et sub quo curvantur qui portant orbem
quantus ergo sum ego qui respondeam ei et loquar verbis meis cum eo
qui etiam si habuero quippiam iustum non respondebo sed meum iudicem deprecabor
et cum invocantem exaudierit me non credo quod audierit vocem meam
in turbine enim conteret me et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa
non concedit requiescere spiritum meum et implet me amaritudinibus
si fortitudo quaeritur robustissimus est si aequitas iudicii nemo pro me audet testimonium dicere
si iustificare me voluero os meum condemnabit me si innocentem ostendere pravum me conprobabit
etiam si simplex fuero hoc ipsum ignorabit anima mea et taedebit me vitae meae
unum est quod locutus sum et innocentem et impium ipse consumit
si flagellat occidat semel et non de poenis innocentum rideat
terra data est in manu impii vultum iudicum eius operit quod si non ille est quis ergo est
dies mei velociores fuerunt cursore fugerunt et non viderunt bonum
pertransierunt quasi naves poma portantes sicut aquila volans ad escam
cum dixero nequaquam ita loquar commuto faciem meam et dolore torqueor
verebar omnia opera mea sciens quod non parceres delinquenti
si autem et sic impius sum quare frustra laboravi
si lotus fuero quasi aquis nivis et fulserint velut mundissimae manus meae
tamen sordibus intingues me et abominabuntur me vestimenta mea
neque enim viro qui similis mei est respondebo nec qui mecum in iudicio ex aequo possit audiri
non est qui utrumque valeat arguere et ponere manum suam in ambobus
auferat a me virgam suam et pavor eius non me terreat
loquar et non timebo eum neque enim possum metuens respondere