Job 27

addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit

vivit Deus qui abstulit iudicium meum et Omnipotens qui ad amaritudinem adduxit animam meam

quia donec superest halitus in me et spiritus Dei in naribus meis

non loquentur labia mea iniquitatem nec lingua mea meditabitur mendacium

absit a me ut iustos vos esse iudicem donec deficiam non recedam ab innocentia mea

iustificationem meam quam coepi tenere non deseram nec enim reprehendit me cor meum in omni vita mea

sit ut impius inimicus meus et adversarius meus quasi iniquus

quae enim spes est hypocritae si avare rapiat et non liberet Deus animam eius

numquid clamorem eius Deus audiet cum venerit super illum angustia

aut poterit in Omnipotente delectari et invocare Deum in omni tempore

docebo vos per manum Dei quae Omnipotens habeat nec abscondam

ecce vos omnes nostis et quid sine causa vana loquimini

haec est pars hominis impii apud Deum et hereditas violentorum quam ab Omnipotente suscipient

si multiplicati fuerint filii eius in gladio erunt et nepotes eius non saturabuntur pane

qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu et viduae illius non plorabunt

si conportaverit quasi terram argentum et sicut lutum praeparaverit vestimenta

praeparabit quidem sed iustus vestietur illis et argentum innocens dividet

aedificavit sicut tinea domum suam et sicut custos fecit umbraculum

dives cum dormierit nihil secum auferet aperit oculos suos et nihil inveniet

adprehendit eum quasi aqua inopia nocte opprimet eum tempestas

tollet eum ventus urens et auferet et velut turbo rapiet eum de loco suo

et mittet super eum et non parcet de manu eius fugiens fugiet

stringet super eum manus suas et sibilabit super illum intuens locum eius