Isaiah 57

iustus perit et nemo est qui recogitet in corde suo et viri misericordiae colliguntur quia non est qui intellegat a facie enim malitiae collectus est iustus

veniat pax requiescat in cubili suo qui ambulavit in directione sua

vos autem accedite huc filii auguratricis semen adulteri et fornicariae

super quem lusistis super quem dilatastis os et eiecistis linguam numquid non vos filii scelesti semen mendax

qui consolamini in diis subter omne lignum frondosum immolantes parvulos in torrentibus subter inminentes petras

in partibus torrentis pars tua haec est sors tua et ipsis effudisti libamen obtulisti sacrificium numquid super his non indignabor

super montem excelsum et sublimem posuisti cubile tuum et illuc ascendisti ut immolares hostias

et post ostium et retro postem posuisti memoriale tuum quia iuxta me discoperuisti et suscepisti adulterum dilatasti cubile tuum et pepigisti cum eis dilexisti stratum eorum manu aperta

et ornasti te regi unguento et multiplicasti pigmenta tua misisti legatos tuos procul et humiliata es usque ad inferos

in multitudine viae tuae laborasti non dixisti quiescam vitam manus tuae invenisti propterea non rogasti

pro quo sollicita timuisti quia mentita es et mei non es recordata neque cogitasti in corde tuo quia ego tacens et quasi non videns et mei oblita es

ego adnuntiabo iustitiam tuam et opera tua non proderunt tibi

cum clamaveris liberent te congregati tui et omnes eos auferet ventus tollet aura qui autem fiduciam habet mei hereditabit terram et possidebit montem sanctum meum

et dicam viam facite praebete iter declinate de semita auferte offendicula de via populi mei

quia haec dicit Excelsus et Sublimis habitans aeternitatem et sanctum nomen eius in excelso et in sancto habitans et cum contrito et humili spiritu ut vivificet spiritum humilium et vivificet cor contritorum

non enim in sempiternum litigabo neque usque ad finem irascar quia spiritus a facie mea egredietur et flatus ego faciam

propter iniquitatem avaritiae eius iratus sum et percussi eum abscondi et indignatus sum et abiit vagus in via cordis sui

vias eius vidi et dimisi eum et reduxi eum et reddidi consolationes ipsi et lugentibus eius

creavi fructum labiorum pacem pacem ei qui longe est et qui prope dixit Dominus et sanavi eum

impii autem quasi mare fervens quod quiescere non potest et redundant fluctus eius in conculcationem et lutum

non est pax dixit Deus meus impiis