Ecclesiastes 10

muscae morientes perdunt suavitatem unguenti pretiosior est sapientia et gloria parva ad tempus stultitia

cor sapientis in dextera eius et cor stulti in sinistra illius

sed et in via stultus ambulans cum ipse insipiens sit omnes stultos aestimat

si spiritus potestatem habentis ascenderit super te locum tuum ne dimiseris quia curatio cessare faciet peccata maxima

est malum quod vidi sub sole quasi per errorem egrediens a facie principis

positum stultum in dignitate sublimi et divites sedere deorsum

vidi servos in equis et principes ambulantes quasi servos super terram

qui fodit foveam incidet in eam et qui dissipat sepem mordebit eum coluber

qui transfert lapides adfligetur in eis et qui scindit ligna vulnerabitur ab eis

si retunsum fuerit ferrum et hoc non ut prius sed hebetatum erit multo labore exacuatur et post industriam sequitur sapientia

si mordeat serpens in silentio nihil eo minus habet qui occulte detrahit

verba oris sapientis gratia et labia insipientis praecipitabunt eum

initium verborum eius stultitia et novissimum oris illius error pessimus

stultus verba multiplicat ignorat homo quid ante se fuerit et quod post futurum est quis illi poterit indicare

labor stultorum adfliget eos qui nesciunt in urbem pergere

vae tibi terra cuius rex est puer et cuius principes mane comedunt

beata terra cuius rex nobilis est et cuius principes vescuntur in tempore suo ad reficiendum et non ad luxuriam

in pigritiis humiliabitur contignatio et in infirmitate manuum perstillabit domus

in risu faciunt panem ac vinum ut epulentur viventes et pecuniae oboedient omnia

in cogitatione tua regi ne detrahas et in secreto cubiculi tui ne maledixeris diviti quia avis caeli portabit vocem tuam et qui habet pinnas adnuntiabit sententiam