“Kovulanlarım seninle birlikte yaşasın.
Kırıp geçirenlere karşı
Biz Moavlılar’a sığınak ol.”
Baskı ve yıkım son bulduğunda,
Ülkeyi çiğneyenler yok olduğunda,
Sevgiye dayanan bir yönetim kurulacak,
Çünkü Heşbon’un tarlaları,
Sivma’nın asmaları kurudu.
Ulusların beyleri onların seçkin dallarını kırdılar.
O dallar ki, Yazer’e erişir, çöle uzanırdı,
Filizleri yayılır, gölü aşardı.
Bu yüzden Yazer için,
Sivma’nın asmaları için acı acı ağlıyorum.
Sizleri gözyaşlarımla sulayacağım,
Ey Heşbon ve Elale!
Çünkü savaş çığlıkları yaz meyvelerinizin,
Biçtiğiniz ekinin üzerine düştü.
Meyve bahçelerindeki sevinç ve neşe yok oldu.
Bağlarda ne şarkı söyleyen olacak,
Ne sevinç çığlığı atan.
Üzüm sıkma çukurlarında çalışan kalmayacak,
Sevinç çığlıklarını susturdum.