Proverbs 9

Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;

Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;

A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:

Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:

Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.

Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.

Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.

Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.

Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.

Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.

Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.

Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.

Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;

A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,

Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:

Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:

Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.

Ale prostak nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.