مردم به بُتها و فالبینها متوسّل میشوند، امّا جوابی که میگیرند دروغ و بیمعنی است. رؤیاهایی که میبینند همه باطل و گمراه کننده است. بنابراین مردم مانند گوسفندان گمشده سرگردان میشوند، زیرا رهبری ندارند که آنها را راهنمایی کند.
خداوند متعال میفرماید: «من بر حاکمان شما خشمگین هستم. من این بُزهای نر را مجازات میکنم. من، خداوند متعال، از گلّهٔ خود که مردم یهودا هستند، مراقبت میکنم و آنها را مانند اسبان جنگی قوی میسازم.
«قوم یهودا را نیرومند میسازم
و اسرائیل را نجات میدهم.
آنها را دوباره به وطنشان بازمیگردانم.
بر آنها رحمت و شفقت میکنم.
زندگی آنها طوری خواهد شد که گویی آنها را هرگز ترک نکردهام،
زیرا من خداوند، خدای ایشان هستم و دعایشان را مستجاب میکنم.
آنها مثل جنگجویان دلیر میباشند.
مانند آنهایی که شراب نوشیدهاند، دلهایشان شادمان خواهد گردید.
وقتی فرزندان آنها آنهمه برکاتی را که خداوند داده است ببینند،
شاد و خوشحال میگردند.
گرچه آنها را در بین اقوام دیگر پراکنده ساختهام،
امّا آنها در همان سرزمینهای دوردست مرا بهخاطر میآورند.
آنها و فرزندانشان زنده خواهند ماند
و با فرزندان خود به وطن بازمیگردند.
من آنها را از مصر و آشور به وطن خودشان میآورم
و در سرزمین خودشان اسکان میدهم.
من آنها را در جلعاد و لبنان مسکن خواهم داد؛
تمام سرزمین با مردم پُر خواهد شد.