خداوند به هارون فرمود: «تو، پسرانت و سایر لاویان در مقابل هر نوع بیحرمتی که به خیمهٔ عبادت شود، مسئول هستید. فقط تو و پسرانت برای هر خطایی که در خدمت این جایگاه مقدّس سر بزند، مقصّر میباشید.
امّا انجام کارهای مقدّس در داخل مکان مقدّس عبادت، تنها مسئولیّت تو و پسرانت میباشد. لاویان نباید به اشیاء مقدّس و یا قربانگاه دست بزنند، زیرا در آن صورت هم تو و هم آنها هلاک میشوید.
من خودم لاویان را که بستگان تو هستند، از بین تمام طایفههای اسرائیل برگزیدم و به عنوان هدیه به تو دادم. آنها وقف من شدهاند تا وظایف مقدّس خود را در خیمهٔ عبادت انجام دهند.
امّا وظیفهٔ کهانت، تنها مسئولیّت تو و پسرانت میباشد و فقط شما باید امور مربوط به قربانگاه و مقدّسترین مکان را انجام دهید. مقام کهانت، هدیهٔ خاصی است که به شما دادهام و اگر هرکس دیگری، به لوازم مقدّس نزدیک شود، کشته خواهد شد.»
خداوند به هارون فرمود: «مسئولیّت تمام هدایایی را که قوم اسرائیل برای من میآورند و همهٔ اشیایی را که وقف من میکنند، به عهدهٔ تو و پسرانت میگذارم. این یک قانون ابدی است.
از بین تمام هدایای مقدّسی که بر قربانگاه سوزانده نمیشوند، این هدایا متعلّق به شماست: هدیههای آردی، قربانیهای گناه و قربانیهای جبران خطا. هرآنچه که به من تقدیم میشود، مقدّس است و به تو و پسرانت تعلّق میگیرد.
«همچنین همهٔ هدایای مخصوص دیگری که قوم اسرائیل به من تقدیم میکنند، من آنها را به شما و پسران و دختران شما، به عنوان سهم دایمی میدهم و همهٔ اعضای خانوادهٔ شما درصورتیکه ناپاک نباشند، میتوانند آنها را بخورند.
«تمام نخستزادگانی را که اسرائیل به من تقدیم میکند، چه انسان و چه حیوان، به شما تعلّق دارند. امّا پسران اول و حیواناتی که حرام گوشت هستند، باید بازخرید شوند.
امّا نخستزادهٔ گاو، گوسفند و بُز را نمیتوان بازخرید کرد، زیرا آنها متعلّق به من هستند و باید برای من قربانی شوند. خون آنها را باید بر قربانگاه پاشید و چربی آنها به عنوان هدیه بر آتش به من تقدیم شود. بوی این قربانی مورد پسند من واقع میگردد.
تنها لاویان میتوانند، وظایف خیمهٔ عبادت را انجام دهند و اگر در انجام وظایف خود کوتاهی کنند، مجرم شناخته میشوند و این قانونی است دایمی که نسلهای آینده هم باید آن را رعایت کنند،
پس از آن که بهترین قسمت را تقدیم کردید، بقیّهٔ آنها را برای خود بردارید، همانطور که کشاورزان بعد از تقدیم هدایا، باقیماندهٔ محصول را برای خود نگه میدارند.
شما لاویان، با خوردن آن مقصّر شمرده نمیشوید، به شرطی که بهترین قسمت ده درصد را به کاهنان بدهید. و اگر این کار را نکنید به هدیههای مقدّس، بیحرمتی مینمایید و کشته میشوید.»