آتشدان زرّین كه برای سوزانیدن بخور بكار میرفت و صندوقچهٔ پیمان كه تماماً از طلا پوشیده شده بود در آنجا بود. آن صندوقچه محتوی ظرف زرّینی با نان مَنّا بود و عصای شكوفه كردهٔ هارون و دو لوح پیمان كه بر آن ده احکام نوشته شده بود، قرار داشت.
امّا فقط كاهن اعظم میتواند به مقدّسترین مکان برود و آن هم سالی یکبار! و با خودش خون میبرد تا بهخاطر خود و بهخاطر گناهانی كه مردم از روی نادانی کردهاند، آن را تقدیم نماید.
اینها فقط خوردنیها و نوشیدنیها و راههای گوناگون تطهیر و قوانین مربوط به بدن انسان میباشند و تا زمانیکه خدا همهچیز را اصلاح كند، دارای اعتبار هستند.
امّا وقتی مسیح به عنوان كاهن اعظم و آورندهٔ بركات سماوی آینده ظهور كرد، به خیمهای بزرگتر و كاملتر كه به دستهای انسان ساخته نشده و به این جهان مخلوق تعلّق ندارد، وارد شد.
وقتی عیسی یکبار و برای همیشه وارد مقدّسترین مکان شد، خون بُزها و گوسالهها را با خود نبرد، بلكه با خون خود به آنجا رفت و نجات جاودان را برای ما فراهم ساخت.
چقدر بیشتر خون مسیح انسان را پاک میگرداند! او خود را به عنوان قربانی كامل و بدون نقص به وسیلهٔ روح جاودانی به خدا تقدیم كرد. خون او وجدان ما را از کارهای بیهوده پاک خواهد كرد تا ما بتوانیم خدای زنده را عبادت و خدمت كنیم.
به این جهت او واسطهٔ یک پیمان تازه است تا کسانیکه از طرف خدا خوانده شدهاند، بركات جاودانی را كه خدا وعده فرموده است، دریافت كنند. این كار عملی است، زیرا مرگ او وسیلهٔ آزادی و آمرزش از خطاهایی است كه مردم در زمان پیمان اول مرتكب شده بودند.
زیرا مسیح به آن عبادتگاهی كه ساختهٔ دستهای انسان و فقط نشانهای از آن عبادتگاه واقعی باشد وارد نشده است، بلكه او به خودِ آسمان وارد شد تا در حال حاضر از جانب ما در پیشگاه خدا حضور داشته باشد.
كاهن اعظم هر سال به مقدّسترین مکان وارد میشود و خون تقدیم میکند، ولی نه خون خودش را، امّا عیسی برای تقدیم خود به عنوان قربانی، فقط یکبار به آنجا وارد شد.
اگر چنان میشد، او میبایست از زمان خلقت عالم تا به امروز بارها متحمّل مرگ شده باشد، ولی چنین نشد؛ زیرا او فقط یکبار و آن هم برای همیشه در زمان آخر ظاهر شد تا با مرگ خود به عنوان قربانی، گناه را از بین ببرد.
مسیح نیز یکبار به عنوان قربانی تقدیم شد تا بار گناهان آدمیان را به دوش گیرد و بار دوم كه ظاهر شود برای كفّارهٔ گناهان نخواهد آمد، بلكه برای نجات آنانی كه چشم به راه او هستند، میآید.