«هنگامیکه خداوند خدایتان، شما را به سرزمینی که به آن وارد میشوید تا آن را تصاحب کنید، بیاورد و ملّتهایی چون حِتّیها، جَرجاشیها، اموریها، کنعانیها، فرِزیها، حویها و یبوسیها را که از شما بزرگتر و نیرومندترند، از سر راه شما دور کند،
زیرا آنها فرزندان شما را از خداوند دور میکنند تا خدایان آنها را پرستش کنند. آنگاه خشم خداوند علیه شما برافروخته خواهد شد و شما را به سرعت نابود خواهد کرد.
پس باید با آنها چنین رفتار کنید: قربانگاههایشان را ویران کنید، ستونهای آنها را بشکنید، شمایل الههٔ اشره را از بین ببرید و بُتهای آنها را در آتش بسوزانید.
بلکه بهخاطر این بود که شما را دوست داشت و به قَسَمی که به اجدادتان خورده بود، وفا کرد تا شما را با دست نیرومند خود از اسارت و بندگی نجات بخشد و از دست فرعون، آزاد کند.
پس باید بدانید که خداوند خدای شما، خدای یگانه است. او خدایی با وفاست که عهد و پیمان خود را نگاه میدارد و محبّت پایدار خود را به دوستداران خود و آنهایی که از احکام او پیروی میکنند تا هزاران نسل نشان میدهد.
«اگر شما به این احکام توجّه کنید و از آنها به دقّت پیروی نمایید، خداوند خدایتان، محبّت پایدار خود را به شما نشان میدهد و به پیمانی که از روی محبّت پایدار با اجداد شما بسته است، وفا میکند.
او شما را دوست میدارد، برکتتان میدهد و به تعدادتان میافزاید. او شما و زمینتان را بارور و پرثمر میکند. غلّه، انگور، روغن، گلّه و رمهتان را در سرزمینی که به نیاکان شما وعده فرمود برکت میدهد و فراوان میسازد.
خداوند هرگونه مرض را از شما دور میکند و نمیگذارد به آن امراض هولناکی که در مصر دیده بودید، دچار شوید؛ بلکه کسانیکه دشمن شما هستند به آن بیماریها مبتلا میگردند.
بلاهای وحشتناکی را که بر سر آنها آورد و نشانهها و شگفتیهایی را که نشان داد، به چشم خود مشاهده کردید و دیدید که چگونه دست توانای او شما را از سرزمین مصر بیرون آورد. خداوند خدایتان همین رفتار را هم با کسانی میکند که شما از آنها میترسید.
خداوند خدای شما، اندکاندک این ملّتها را از جلوی راه شما دور خواهد کرد. شما نباید آنها را یکجا نابود کنید، زیرا در آن صورت تعداد حیوانات وحشی فزونی مییابد و شما را تهدید خواهند کرد.
او پادشاهان آنها را به دست شما میسپارد و شما نامشان را از صفحهٔ روزگار محو سازید. هیچکس قادر نخواهد بود که در مقابل شما مقاومت کند و شما همهٔ آنها را هلاک میکنید.
بُتهایشان را در آتش بسوزانید. به نقره و طلایی که این بُتها از آن ساخته شدهاند، طمع نکنید و آن را برای خود نگیرید چون به دام میافتید، زیرا خداوند خدایتان آن را مکروه میداند.