خداوند متعال میفرماید: «از یک شهر اسرائیل یکهزار نفر به جنگ میروند، امّا تنها یکصد نفر زنده برمیگردند. از شهر دیگری صد نفر فرستاده میشوند، ولی فقط ده نفر زنده میمانند.»
در طلب خداوند باشید تا زنده بمانید، وگرنه غضب او مثل آتش شعلهور میشود و قوم اسرائیل را میسوزاند و مردم بیتئیل را از بین میبرد و کسی نمیتواند آن را خاموش سازد.
کسیکه ستارگان آسمان،
ثریا و جبّار را آفرید،
او که تاریکی را به صبح روشن
و روز را به شب تبدیل میکند،
او که آبهای دریا را جمع کرده
بر زمین میباراند،
نام او خداوند است.
بر مردم مسکین و فقیر ظلم میکنید و غلّههایشان را بزور میگیرید، بنابراین در خانههایی که از سنگهای خوشتراش بنا کردهاید، زندگی نخواهید کرد و از شراب تاکستانهای زیبایی که کاشتهاید نخواهید نوشید،
شما مانند کسی میباشید که از شیری فرار کند و با خرسی روبهرو گردد. یا مانند کسیکه به خانهٔ خود داخل شود و دست خود را بر دیوار بگذارد و مار او را بگزد.
خیر، امّا اکنون به این دلیل که شما پیکرههای سِكوّت، الههٔ پادشاهی و کیوان، خدای ستارهٔ خود را پرستش نمودهاید، بنابراین هنگامی که من شما را به سرزمینی دور دست در آن طرف سرزمین دمشق به تبعید میفرستم، شما آن پیکرهها را با خود حمل خواهید کرد.» خداوند، خدای قادر مطلق چنین میفرماید.
خیر، امّا اکنون به این دلیل که شما پیکرههای سِكوّت، الههٔ پادشاهی و کیوان، خدای ستارهٔ خود را پرستش نمودهاید، بنابراین هنگامی که من شما را به سرزمینی دور دست در آن طرف سرزمین دمشق به تبعید میفرستم، شما آن پیکرهها را با خود حمل خواهید کرد.» خداوند، خدای قادر مطلق چنین میفرماید.