Psalms 95

venite laudemus Dominum iubilemus petrae Iesu nostro

Δευτε, ας αγαλλιασθωμεν εις τον Κυριον ας αλαλαξωμεν εις το φρουριον της σωτηριας ημων.

praeoccupemus vultum eius in actione gratiarum in canticis iubilemus ei

Ας προφθασωμεν ενωπιον αυτου μετα δοξολογιας εν ψαλμοις ας αλαλαξωμεν εις αυτον.

quoniam fortis et magnus Dominus et rex magnus super omnes deos

Διοτι Θεος μεγας ειναι ο Κυριος, και Βασιλευς μεγας υπερ παντας τους θεους.

in cuius manu fundamenta terrae et excelsa montium ipsius sunt

Διοτι εις αυτου την χειρα ειναι τα βαθη της γης και τα υψη των ορεων ειναι αυτου.

cuius est mare ipse enim fecit illud et siccam manus eius plasmaverunt

Διοτι αυτου ειναι η θαλασσα, και αυτος εκαμεν αυτην και την ξηραν αι χειρες αυτου επλασαν.

venite adoremus et curvemur flectamus genua ante faciem Domini factoris nostri

Δευτε, ας προσκυνησωμεν και ας προσπεσωμεν ας γονατισωμεν ενωπιον του Κυριου, του Ποιητου ημων.

quia ipse est Deus noster et nos populus pascuae eius et grex manus eius

Διοτι αυτος ειναι ο Θεος ημων και ημεις λαος της βοσκης αυτου και προβατα της χειρος αυτου. Σημερον εαν ακουσητε της φωνης αυτου,

hodie si vocem eius audieritis nolite indurare corda vestra

μη σκληρυνητε την καρδιαν σας, ως εν τω παροργισμω, ως εν τη ημερα του πειρασμου εν τη ερημω

sicut in contradictione sicut in die temptationis in deserto ubi temptaverunt me patres vestri probaverunt me et viderunt opus meum

οπου οι πατερες σας με επειρασαν, με εδοκιμασαν και ειδον τα εργα μου.

quadraginta annis displicuit mihi generatio illa et dixi populus errans corde est

Τεσσαρακοντα ετη δυσηρεστηθην με την γενεαν εκεινην, και ειπα, ουτος ειναι λαος πεπλανημενος την καρδιαν, και αυτοι δεν εγνωρισαν τας οδους μου.

et non cognoscens vias meas et iuravi in furore meo ut non introirent in requiem meam

Δια τουτο ωμοσα εν τη οργη μου, οτι εις την αναπαυσιν μου δεν θελουσιν εισελθει.