Proverbs 22

melius est nomen bonum quam divitiae multae super argentum et aurum gratia bona

Προτιμοτερον ονομα καλον παρα πλουτη μεγαλα, χαρις αγαθη παρα αργυριον και χρυσιον.

dives et pauper obviaverunt sibi utriusque operator est Dominus

Πλουσιος και πτωχος συναπαντωνται ο Κυριος ειναι ο Ποιητης αμφοτερων τουτων.

callidus vidit malum et abscondit se innocens pertransiit et adflictus est damno

Ο φρονιμος προβλεπει το κακον και κρυπτεται οι αφρονες ομως προχωρουσι και τιμωρουνται.

finis modestiae timor Domini divitiae et gloria et vita

Η αμοιβη της ταπεινωσεως και του φοβου του Κυριου ειναι πλουτος και δοξα και ζωη.

arma et gladii in via perversi custos animae suae longe recedit ab eis

Τριβολοι και παγιδες ειναι εν τη οδω του σκολιου οστις φυλαττει την ψυχην αυτου, θελει εισθαι μακραν απ αυτων.

proverbium est adulescens iuxta viam suam etiam cum senuerit non recedet ab ea

Διδαξον το παιδιον εν αρχη της οδου αυτου και δεν θελει απομακρυνθη απ αυτης ουδε οταν γηραση.

dives pauperibus imperat et qui accipit mutuum servus est fenerantis

Ο πλουσιος εξουσιαζει τους πτωχους και ο δανειζομενος ειναι δουλος του δανειζοντος.

qui seminat iniquitatem metet mala et virga irae suae consummabitur

Ο σπειρων ανομιαν θελει θερισει συμφορας και η ραβδος της υβρεως αυτου θελει εκλειψει.

qui pronus est ad misericordiam benedicetur de panibus enim suis dedit pauperi

Ο εχων ομμα αγαθον θελει ευλογηθη διοτι διδει εκ του αρτου αυτου εις τον πτωχον.

eice derisorem et exibit cum eo iurgium cessabuntque causae et contumeliae

Εκδιωξον τον χλευαστην και θελει συνεξελθει η φιλονεικια, και η ερις και η υβρις θελουσι παυσει.

qui diligit cordis munditiam propter gratiam labiorum suorum habebit amicum regem

Οστις αγαπα την καθαροτητα της καρδιας, δια την χαριν των χειλεων αυτου ο βασιλευς θελει εισθαι φιλος αυτου.

oculi Domini custodiunt scientiam et subplantantur verba iniqui

Οι οφθαλμοι του Κυριου περιφρουρουσι την γνωσιν ανατρεπει δε τας υποθεσεις του παρανομου.

dicit piger leo foris in medio platearum occidendus sum

Ο οκνηρος λεγει, Λεων ειναι εξω εν τω μεσω των πλατειων θελω φονευθη.

fovea profunda os alienae cui iratus est Dominus incidet in eam

Στομα γυναικος αλλοτριας ειναι λακκος βαθυς ο μισουμενος υπο Κυριου θελει εμπεσει εις αυτον.

stultitia conligata est in corde pueri et virga disciplinae fugabit eam

Η ανοησια ειναι συνδεδεμενη μετα της καρδιας του παιδιου η ραβδος της παιδειας θελει αποχωρισει αυτην απ αυτου.

qui calumniatur pauperem ut augeat divitias suas dabit ipse ditiori et egebit

Οστις καταθλιβει τον πτωχον δια να αυξηση τα πλουτη αυτου, και οστις διδει εις τον πλουσιον, θελει ελθει βεβαιως εις ενδειαν.

inclina aurem tuam et audi verba sapientium adpone autem cor ad doctrinam meam

Κλινον το ωτιον σου και ακουε τους λογους των σοφων, και προσκολλησον την καρδιαν σου εις την γνωσιν μου

quae pulchra erit tibi cum servaveris eam in ventre tuo et redundabit in labiis tuis

διοτι ειναι τερπνοι, εαν φυλαττη αυτους εν τη καρδια σου και θελουσι συναρμοζεσθαι ομου επι των χειλεων σου.

ut sit in Domino fiducia tua unde et ostendi eam tibi hodie

Δια να ηναι το θαρρος σου επι τον Κυριον, εδιδαξα ταυτα εις σε την ημεραν ταυτην, μαλιστα εις σε.

ecce descripsi eam tibi tripliciter in cogitationibus et scientia

Δεν εγραψα εις σε πολλακις δια συμβουλων και γνωσεων,

ut ostenderem tibi firmitatem et eloquia veritatis respondere ex his illi qui misit te

δια να σε καμω να γνωρισης την βεβαιοτητα των λογων της αληθειας, ωστε να αποκρινησαι λογους αληθειας προς τους εξαποστελλοντας σε;

non facias violentiam pauperi quia pauper est neque conteras egenum in porta

Μη γυμνονης τον πτωχον, διοτι ειναι πτωχος μηδε καταθλιβε εις την πυλην τον δυστυχουντα

quia Dominus iudicabit causam eius et configet eos qui confixerint animam eius

διοτι ο Κυριος θελει εκδικασει την δικην αυτων και θελει γυμνωσει την ψυχην των γυμνωσαντων αυτους.

noli esse amicus homini iracundo neque ambules cum viro furioso

Μη καμνε φιλιαν μετα ανθρωπου θυμωδους και μετα ανθρωπου οργιλου μη συμπεριπατει

ne forte discas semitas eius et sumas scandalum animae tuae

μηποτε μαθης τας οδους αυτου, και λαβης παγιδα εις την ψυχην σου.

noli esse cum his qui defigunt manus suas et qui vades se offerunt pro debitis

Μη εσο εκ των διδοντων χειρα, εκ των εγγυωμενων δια χρεη.

si enim non habes unde restituas quid causae est ut tollat operimentum de cubili tuo

Εαν δεν εχης ποθεν να πληρωσης, δια τι να παρωσι την κλινην σου υποκατωθεν σου;

ne transgrediaris terminos antiquos quos posuerunt patres tui

Μη μετακινει ορια αρχαια, τα οποια εθεσαν οι πατερες σου.

vidisti virum velocem in opere suo coram regibus stabit nec erit ante ignobiles

Ειδες ανθρωπον επιτηδειον εις τα εργα αυτου; αυτος θελει παρασταθη ενωπιον βασιλεων δεν θελει παρασταθη ενωπιον ουτιδανων.