Psalms 90

90:1

Προσευχη του Μωυσεως, του ανθρωπου του Θεου. Κυριε, συ εγεινες εις ημας καταφυγη εις γενεαν και γενεαν.

oratio Mosi viri Dei Domine habitaculum tu factus es nobis in generatione et generatione

90:2

Πριν γεννηθωσι τα ορη, και πλασης την γην και την οικουμενην, και απο του αιωνος εως του αιωνος, συ εισαι ο Θεος.

antequam montes nascerentur et parturiretur terra et orbis a saeculo et usque in saeculum tu es

90:3

Επαναφερεις τον ανθρωπον εις τον χουν και λεγεις, Επιστρεψατε, υιοι των ανθρωπων.

convertes hominem usque ad contritionem et dices revertimini filii Adam

90:4

Διοτι χιλια ετη ενωπιον σου ειναι ως ημερα η χθες, ητις παρηλθε, και ως φυλακη νυκτος.

quia mille anni in oculis tuis sicut dies hesterna quae pertransiit et vigilia nocturna

90:5

Κατακλυζεις αυτους ειναι ως ονειρον της αυγης, ως χορτος οστις παρερχεται

percutiente te eos somnium erunt

90:6

το πρωι ανθει και παρακμαζει το εσπερας κοπτεται και ξηραινεται.

mane quasi herba pertransiens mane floruit et abiit ad vesperam conteretur atque siccabitur

90:7

Διοτι εκλειπομεν εν τη οργη σου και εν τω θυμω σου ταραττομεθα.

consumpti enim sumus in furore tuo et in indignatione tua conturbati sumus

90:8

Εθεσας τας ανομιας ημων ενωπιον σου, τα κρυφια ημων εις το φως του προσωπου σου.

posuisti iniquitates nostras coram te neglegentias nostras in luce vultus tui

90:9

Επειδη πασαι αι ημεραι ημων παρερχονται εν τη οργη σου διατρεχομεν τα ετη ημων ως διανοημα.

omnes enim dies nostri transierunt in furore tuo consumpsimus annos nostros quasi sermonem loquens