Psalms 89

Μασχιλ του Εθαν του Εζραιτου. Τα ελεη του Κυριου εις τον αιωνα θελω ψαλλει δια του στοματος μου θελω αναγγελλει την αληθειαν σου εις γενεαν και γενεαν.

eruditionis Aethan Ezraitae misericordias Domini in aeternum cantabo in generatione et generatione adnuntiabo veritatem tuam in ore meo

Διοτι ειπα, το ελεος σου θελει θεμελιωθη εις τον αιωνα εν τοις ουρανοις θελεις στερεωσει την αληθειαν σου.

quia dixisti sempiterna misericordia aedificabitur caelos fundabis et veritas tua in eis

Εκαμα διαθηκην μετα του εκλεκτου μου ωμοσα προς Δαβιδ τον δουλον μου

percussi foedus cum electo meo iuravi David servo meo

Διαπαντος θελω στερεωσει το σπερμα σου, και θελω οικοδομησει τον θρονον σου εις γενεαν και γενεαν. Διαψαλμα.

usque in aeternum stabiliam semen tuum et aedificabo in generationem et generationem thronum tuum semper

Και οι ουρανοι θελουσιν υμνει τα θαυμασια σου, Κυριε και η αληθεια σου θελει εξυμνεισθαι εν τη συναξει των αγιων.

confitebuntur caeli mirabilia tua Domine et veritatem tuam in ecclesia sanctorum

Διοτι τις εν τω ουρανω δυναται να εξισωθη με τον Κυριον; Τις μεταξυ των υιων των δυνατων δυναται να ομοιωθη με τον Κυριον;

quis enim in nubibus adaequabitur Domino adsimilabitur Domino de filiis Dei

Ο Θεος ειναι φοβερος σφοδρα εν τη βουλη των αγιων και σεβαστος εν πασι τοις κυκλω αυτου.

Deus inclitus in arcano sanctorum nimio et terribilis in cunctis qui circum eum sunt

Κυριε Θεε των δυναμεων, τις ομοιος σου; δυνατος εισαι, Κυριε, και η αληθεια σου ειναι κυκλω σου.

Domine Deus exercituum quis similis tui fortissime Domine et veritas tua in circuitu tuo

Συ δεσποζεις την επαρσιν της θαλασσης οταν σηκονωνται τα κυματα αυτης, συ ταπεινονεις αυτα.

tu dominaris superbiae maris et elationes gurgitum eius tu conprimis

Συ συνετριψας την Ρααβ ως τραυματιαν δια του βραχιονος της δυναμεως σου διεσκορπισας τους εχθρους σου.

tu confregisti quasi vulneratum superbum in brachio forti tuo dispersisti inimicos tuos

Σου ειναι οι ουρανοι και σου η γη την οικουμενην και το πληρωμα αυτης, συ εθεμελιωσας αυτα.

tui sunt caeli et tua est terra orbem et plenitudinem eius tu fundasti

Τον βορραν και τον νοτον, συ εκτισας αυτους Θαβωρ και Αερμων εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι.

aquilonem et dexteram tu creasti Thabor et Hermon nomen tuum laudabunt

Εχεις ισχυρον τον βραχιονα κραταια ειναι η χειρ σου υψηλη η δεξια σου.

tuum brachium cum fortitudine roboretur manus tua exaltetur dextera tua

Η δικαιοσυνη και η κρισις ειναι η βασις του θρονου σου το ελεος και η αληθεια θελουσι προπορευεσθαι εμπροσθεν του προσωπου σου.

iustitia et iudicium firmamentum throni tui misericordia et veritas praecedent faciem tuam

Μακαριος ο λαος ο γινωσκων αλαλαγμον θελουσι περιπατει, Κυριε, εν τω φωτι του προσωπου σου.

beatus populus qui novit iubilum Domine in lumine vultus tui ambulabunt

Εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι ολην την ημεραν και εις την δικαιοσυνην σου θελουσιν υψωθη.

in nomine tuo exultabunt tota die et in iustitia tua exaltabuntur

Διοτι συ εισαι το καυχημα της δυναμεως αυτων και δια της ευμενειας σου θελει υψωθη το κερας ημων.

quia gloria fortitudinis eorum tu es et in misericordia tua elevabis cornu nostrum

Διοτι ο Κυριος ειναι η ασπις ημων και ο Αγιος του Ισραηλ ο βασιλευς ημων.

quia a Domino est protectio nostra et a Sancto Israhel rege nostro

Ελαλησας τοτε δι οραματος προς τον οσιον σου και ειπας εθεσα βοηθειαν επι τον δυνατον υψωσα εκλεκτον εκ του λαου

tunc locutus es per visionem sanctis tuis et dixisti posui adiutorium super robustum exaltavi electum de populo

Ευρηκα Δαβιδ τον δουλον μου με το ελαιον το αγιον μου εχρισα αυτον

inveni David servum meum oleo sancto meo unxi eum

η χειρ μου θελει στερεονει αυτον και ο βραχιων μου θελει ενδυναμονει αυτον.

cum quo manus mea firma erit et brachium meum roborabit eum

δεν θελει υπερισχυσει εχθρος κατ αυτου ουδε υιος ανομιας θελει ταλαιπωρησει αυτον.

non decipiet inimicus eum et filius iniquitatis non adfliget eum

Και θελω κατακοψει απ εμπροσθεν αυτου τους εχθρους αυτου και τους μισουντας αυτον θελω κατατροπωσει.

sed concidam ante faciem eius hostes illius et qui eum oderunt percutiam

Η δε αληθεια μου και το ελεος μου θελουσιν εισθαι μετ αυτου και εν τω ονοματι μου θελει υψωθη το κερας αυτου.

veritas autem mea et misericordia mea erit cum eo et in nomine meo exaltabitur cornu eius

Και θελω θεσει την χειρα αυτου επι την θαλασσαν, και επι τους ποταμους την δεξιαν αυτου.

et ponam in mari manum eius et in fluminibus dexteram eius

Αυτος θελει κραξει προς εμε, Πατηρ μου εισαι, Θεος μου και πετρα της σωτηριας μου.

ipse vocabit me pater meus es tu Deus meus et fortitudo salutis meae

Εγω βεβαιως θελω καμει αυτον πρωτοτοκον μου, Υψιστον επι τους βασιλεις της γης.

ego autem primogenitum ponam eum excelsum regibus terrae

Διαπαντος θελω φυλαττει εις αυτον το ελεος μου, και η διαθηκη μου θελει εισθαι στερεα μετ αυτου.

in aeternum custodiam ei misericordiam meam et pactum meum fidele ei erit

Και θελω καμει να διαμενη το σπερμα αυτου εις τον αιωνα, και ο θρονος αυτου ως αι ημεραι του ουρανου.

et ponam perpetuum semen eius et thronum eius sicut dies caeli

Εαν εγκαταλιπωσιν οι υιοι αυτου τον νομον μου και εις τας κρισεις μου δεν περιπατησωσιν

si autem dereliquerint filii eius legem meam et in iudiciis meis non ambulaverint

Εαν παραβωσι τα διαταγματα μου και δεν φυλαξωσι τας εντολας μου

si caerimonias meas profanaverint et praecepta mea non custodierint

Τοτε θελω επισκεφθη με ραβδον τας παραβασεις αυτων και με πληγας τας παρανομιας αυτων.

visitabo in virga scelera eorum et in plagis iniquitatem eorum

Το ελεος μου ομως δεν θελω αφαιρεσει απ αυτου, ουδε θελω ψευσθη κατα της αληθειας μου.

misericordiam autem meam non auferam ab eo nec mentiar in veritate mea

Δεν θελω παραβη την διαθηκην μου, ουδε θελω αθετησει ο, τι εξηλθεν εκ των χειλεων μου.

non violabo pactum meum et quod egressum est de labiis meis non mutabo

Απαξ ωμοσα εις την αγιοτητα μου, οτι δεν θελω ψευσθη προς τον Δαβιδ.

semel iuravi in sancto meo ne David mentiar

Το σπερμα αυτου θελει διαμενει εις τον αιωνα και ο θρονος αυτου ως ο ηλιος, ενωπιον μου

semen eius in sempiternum erit

Ως η σεληνη θελει στερεωθη εις τον αιωνα και μαρτυς πιστος εν τω ουρανω. Διαψαλμα.

et thronus eius sicut sol in conspectu meo sicut luna stabilietur in sempiternum et testis in caelo fidelis semper

Αλλα συ απεβαλες και εβδελυχθης, ωργισθης κατα του χριστου σου

tu autem reppulisti et proiecisti iratus es adversum christum tuum

ηκυρωσας την διαθηκην του δουλου σου εβεβηλωσας το διαδημα αυτου εως της γης.

adtenuasti pactum servi tui profanasti in terra diadema eius

Κατεβαλες παντας τους φραγμους αυτου ηφανισας τα οχυρωματα αυτου

dissipasti omnes macerias eius posuisti munitiones eius pavorem

διαρπαζουσιν αυτον παντες οι διαβαινοντες την οδον κατεσταθη ονειδος εις τους γειτονας αυτου.

diripuerunt eum omnes qui transeunt per viam factus est obprobrium vicinis suis

Υψωσας την δεξιαν των εναντιων αυτου ευφρανας παντας τους εχθρους αυτου

elevasti dexteram hostium eius laetificasti omnes inimicos illius

ημβλυνας μαλιστα το κοπτερον της ρομφαιας αυτου και δεν εστερεωσας αυτον εν τη μαχη

avertisti robur gladii eius et non sublevasti eum in proelio

Επαυσας την δοξαν αυτου και τον θρονον αυτου ερριψας κατα γης.

quiescere fecisti munditiam eius et thronum illius in terram detraxisti

Ωλιγοστευσας τας ημερας της νεοτητος αυτου ενεδυσας αυτον με αισχυνην. Διαψαλμα.

adbreviasti dies adulescentiae eius operuisti eum ignominia sempiterna

Εως ποτε, Κυριε; θελεις κρυπτεσθαι διαπαντος; θελει καιεσθαι ως πυρ η οργη σου;

usquequo Domine absconderis in finem succendetur quasi ignis indignatio tua

Μνησθητι ποσον βραχυς ειναι ο καιρος μου, εν τινι ματαιοτητι εποιησας παντας τους υιους των ανθρωπων.

memento mei de profundo alioquin quare frustra creasti filios hominum

Τις ανθρωπος θελει ζησει και δεν θελει ιδει θανατον; τις θελει λυτρωσει την ψυχην αυτου εκ της χειρος του αδου; Διαψαλμα.

quis est vir qui vivat et non videat mortem salvans animam suam de manu inferi semper

Που ειναι τα ελεη σου τα αρχαια, Κυριε, τα οποια ωμοσας προς τον Δαβιδ εν τη αληθεια σου;

ubi sunt misericordiae tuae antiquae Domine quas iurasti David in veritate tua

Μνησθητι, Κυριε, του ονειδισμου των δουλων σου, τον οποιον φερω εν τω κολπω μου υπο τοσουτων πολυαριθμων λαων

recordare Domine obprobrii servorum tuorum quia portavi in sinu meo omnes iniquitates populorum

με τον οποιον ωνειδισαν οι εχθροι σου, Κυριε με τον οποιον ωνειδισαν τα ιχνη του χριστου σου.

quas exprobraverunt inimici tui Domine quibus exprobraverunt vestigia christi tui

Ευλογητος Κυριος εις τον αιωνα. Αμην, και αμην.

benedictus Dominus in sempiternum amen et amen