Psalms 79

Ψαλμος του Ασαφ. Θεε, ηλθον εθνη εις την κληρονομιαν σου εμιαναν τον ναον τον αγιον σου κατεστησαν την Ιερουσαλημ εις σωρους ερειπιων
effuderunt sanguinem eorum quasi aquam in circuitu Hierusalem et non erat qui sepeliret
εδωκαν τα πτωματα των δουλων σου βρωσιν εις τα πετεινα του ουρανου, την σαρκα των οσιων σου εις τα θηρια της γης.
facti sumus obprobrium vicinis nostris subsannatio et derisio his qui in circuitu nostro sunt
Εξεχεαν το αιμα αυτων ως υδωρ κυκλω της Ιερουσαλημ, και δεν υπηρχεν ο θαπτων.
usquequo Domine irasceris in finem ardebit quasi ignis zelus tuus
Εγειναμεν ονειδος εις τους γειτονας ημων, καταγελως και χλευασμος εις τους περιξ ημων.
effunde furorem tuum super gentes quae non cognoverunt te et super regna quae nomen tuum non invocaverunt
Εως ποτε, Κυριε; θελεις οργιζεσθαι διαπαντος; θελει καιει ως πυρ η ζηλοτυπια σου;
quia comederunt Iacob et decorem eius desolaverunt
Εκχεον την οργην σου επι τα εθνη τα μη γνωριζοντα σε και επι τα βασιλεια τα μη επικαλεσθεντα το ονομα σου
ne recorderis iniquitatum nostrarum veterum cito occupent nos misericordiae tuae quia adtenuati sumus nimis
διοτι κατεφαγον τον Ιακωβ, και το κατοικητηριον αυτου ηρημωσαν.
auxiliare nobis Deus Iesus noster propter gloriam nominis tui et libera nos et propitiare peccatis nostris propter nomen tuum
Μη ενθυμηθης καθ ημων τας ανομιας των αρχαιων ταχεως ας προφθασωσιν ημας οι οικτιρμοι σου, διοτι εταπεινωθημεν σφοδρα.
quare dicunt gentes ubi est Deus eorum nota fiat in gentibus ante oculos nostros ultio sanguinis servorum tuorum qui effusus est
Βοηθησον ημας, Θεε της σωτηριας ημων, ενεκεν της δοξης του ονοματος σου και ελευθερωσον ημας και γενου ιλεως εις τας αμαρτιας ημων, ενεκεν του ονοματος σου.
ingrediatur coram te gemitus vinctorum in magnitudine brachii tui relinque filios interitus
Δια τι να ειπωσι τα εθνη, Που ειναι ο Θεος αυτων; Ας γνωρισθη εις τα εθνη εμπροσθεν ημων, η εκδικησις του εκχυθεντος αιματος των δουλων σου.
et redde vicinis nostris septuplum in sinu eorum obprobrium suum quo exprobraverunt tibi Domine
Ας ελθη ενωπιον σου ο στεναγμος των δεσμιων κατα την μεγαλωσυνην του βραχιονος σου σωσον τους καταδεδικασμενους εις θανατον
nos enim populus tuus et grex pascuae tuae confitebimur tibi in sempiternum in generatione et generatione narrabimus laudes tuas
και αποδος εις τους γειτονας ημων επταπλασια εις τον κολπον αυτων τον ονειδισμον αυτων, με τον οποιον σε ωνειδισαν, Κυριε.
victori pro liliis testimonii Asaph canticum
Ημεις δε ο λαος σου και τα προβατα της βοσκης σου Θελομεν σε δοξολογει εις τον αιωνα απο γενεας εις γενεαν θελομεν αναγγελλει την αινεσιν σου.
qui pascis Israhel ausculta qui ducis quasi gregem Ioseph qui sedes super cherubin ostendere