Psalms 78

Μασχιλ του Ασαφ. Ακουσον, λαε μου, τον νομον μου κλινατε τα ωτα σας εις τα λογια του στοματος μου.

quae audivimus et cognovimus et patres nostri narraverunt nobis

Θελω ανοιξει εν παραβολη το στομα μου θελω προφερει πραγματα αξιομνημονευτα, τα απ αρχης

non sunt abscondita a filiis eorum a generatione sequenti narrante laudes Domini et potentiam eius et mirabilia eius quae fecit

οσα ηκουσαμεν και εγνωρισαμεν και οι πατερες ημων διηγηθησαν εις ημας.

statuit contestationem Iacob et legem posuit in Israhel quae mandavit patribus nostris ut docerent filios suos

Δεν θελομεν κρυψει αυτα απο των τεκνων αυτων εις την επερχομενην γενεαν, διηγουμενοι τους επαινους του Κυριου και την δυναμιν αυτου και τα θαυμασια αυτου, τα οποια εκαμε.

ut cognosceret generatio subsequens filii nascituri surgent et narrabunt filiis suis

Και εστησε μαρτυριον εν τω Ιακωβ και νομον εθεσεν εν τω Ισραηλ, τα οποια προσεταξεν εις τους πατερας ημων, να καμνωσιν αυτα γνωστα εις τα τεκνα αυτων

ut ponant in Deo spem suam et non obliviscantur cogitationum eius et mandata eius custodiant

δια να γνωριζη αυτα η γενεα η επερχομενη, οι υιοι οι μελλοντες να γεννηθωσι και αυτοι, οταν αναστηθωσι, να διηγωνται εις τα τεκνα αυτων

ut non sint sicut patres eorum generatio declinans et provocans generatio quae non praeparavit cor suum et non credidit Deo spiritus eius

δια να θεσωσιν επι τον Θεον την ελπιδα αυτων, και να μη λησμονωσι τα εργα του Θεου, αλλα να φυλαττωσι τας εντολας αυτου

filii Efraim intendentes et mittentes arcum terga verterunt in die belli

και να μη γεινωσιν, ως οι πατερες αυτων, γενεα διεστραμμενη και απειθης γενεα, ητις δεν εφυλαξεν ευθειαν την καρδιαν αυτης, και δεν εσταθη πιστον μετα του Θεου το πνευμα αυτης

non custodierunt pactum Dei sui et in lege eius noluerunt ingredi

ως οι υιοι του Εφραιμ, οιτινες ωπλισμενοι, βασταζοντες τοξα, εστραφησαν οπισω την ημεραν της μαχης.

et obliti sunt commutationum eius et mirabilium eius quae ostendit eis

Δεν εφυλαξαν την διαθηκην του Θεου, και εν τω νομω αυτου δεν ηθελησαν να περιπατωσι

coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Aegypto in regione Taneos

και ελησμονησαν τα εργα αυτου και τα θαυμασια αυτου, τα οποια εδειξεν εις αυτους.

divisit mare et transduxit eos et stare fecit aquas quasi acervum

Εμπροσθεν των πατερων αυτων εκαμε θαυμασια, εν τη γη της Αιγυπτου, τη πεδιαδι Τανεως.

et duxit eos in nube per diem et tota nocte in lumine ignis

Διεσχισε την θαλασσαν και διεπερασεν αυτους και εστησε τα υδατα ως σωρον

scidit petram in deserto et potum dedit quasi de abyssis magnis

και ωδηγησεν αυτους την ημεραν εν νεφελη και ολην την νυκτα εν φωτι πυρος.

et eduxit rivos de petra et elicuit quasi flumina aquas

Διεσχισε πετρας εν τη ερημω και εποτισεν αυτους ως εκ μεγαλων αβυσσων

et addiderunt ultra peccare ei ut provocarent Excelsum in invio

και εξηγαγε ρυακας εκ της πετρας και κατεβιβασεν υδατα ως ποταμους.

et temptaverunt Deum in cordibus suis petentes cibum animae suae

Αλλ αυτοι εξηκολουθουν ετι αμαρτανοντες εις αυτον, παροξυνοντες τον Υψιστον εν ανυδρω τοπω

et loquentes contra Deum dicebant numquid poterit Deus ponere mensam in solitudine

και επειρασαν τον Θεον εν τη καρδια αυτων, ζητουντες βρωσιν κατα την ορεξιν αυτων

ecce percussit petram et fluxerunt aquae et torrentes inundaverunt numquid et panem poterit dare aut praeparare carnem populo suo

και ελαλησαν κατα του Θεου, λεγοντες, Μηπως δυναται ο Θεος να ετοιμαση τραπεζαν εν τη ερημω;

ideo audivit Dominus et non distulit et ignis accensus est in Iacob et furor ascendit in Israhel

Ιδου, επαταξε την πετραν, και ερρευσαν υδατα και χειμαρροι επλημμυρησαν μηπως δυναται να δωση και αρτον; η να ετοιμαση κρεας εις τον λαον αυτου;

quia non crediderunt Deo nec habuerunt fiduciam in salutari eius

Δια τουτο ηκουσεν ο Κυριος και ωργισθη και πυρ εξηφθη κατα του Ιακωβ, ετι δε και οργη ανεβη κατα του Ισραηλ

et praecepit nubibus desuper et portas caeli aperuit

διοτι δεν επιστευσαν εις τον Θεον, ουδε ηλπισαν επι την σωτηριαν αυτου

et pluit super eos man ut comederent et triticum caeli dedit eis

ενω προσεταξε τας νεφελας απο ανωθεν και τας θυρας του ουρανου ηνοιξε,

panem fortium comedit vir cibaria misit eis in saturitatem

και εβρεξεν εις αυτους μαννα δια να φαγωσι και σιτον ουρανου εδωκεν εις αυτους

abstulit eurum de caelo et induxit in fortitudine sua africum

αρτον αγγελων εφαγεν ο ανθρωπος τροφην εστειλεν εις αυτους μεχρι χορτασμου.

et pluit super eos quasi pulverem carnes et quasi harenam maris volatilia pinnata

Εσηκωσεν εν τω ουρανω ανατολικον ανεμον, και δια της δυναμεως αυτου επεφερε τον νοτον

et ceciderunt in medio castrorum eius in circuitu tabernaculorum eius

και εβρεξεν επ αυτους κρεας ως το χωμα και πετεινα πτερωτα ως την αμμον της θαλασσης

et comederunt et saturati sunt nimis et desiderium eorum adtulit eis

και εκαμε να πεσωσιν εις το μεσον του στρατοπεδου αυτων, κυκλω των σκηνων αυτων.

non indiguerunt de cupiditate sua cum adhuc cibus esset in ore eorum

Και εφαγον και εχορτασθησαν σφοδρα και εφερεν εις αυτους την επιθυμιαν αυτων

furor ergo Dei ascendit super eos et occidit pingues eorum et electos Israhel incurvavit

δεν ειχον χωρισθη απο της επιθυμιας αυτων, ετι ητο εν τω στοματι αυτων βρωσις αυτων,

in omnibus his peccaverunt ultra et non crediderunt mirabilibus eius

και οργη του Θεου ανεβη επ αυτους, και εφονευσε τους μεγαλητερους εξ αυτων και τους εκλεκτους του Ισραηλ κατεβαλεν.

et consumpsit in vanitate dies eorum et annos eorum velociter

Εν πασι τουτοις ημαρτησαν ετι και δεν επιστευσαν εις τα θαυμασια αυτου.

si occidebat eos tunc requirebant eum et convertebantur et diluculo consurgebant ad Deum

Δια τουτο συνετελεσεν εν ματαιοτητι τας ημερας αυτων και τα ετη αυτων εν ταραχη.

et recordabantur quia Deus fortitudo eorum et Deus excelsus redemptor eorum

Οτε εθανατονεν αυτους, τοτε εξεζητουν αυτον, και επεστρεφον και απο ορθρου προσετρεχον εις τον Θεον

et lactaverunt eum in ore suo et lingua sua mentiti sunt ei

και ενεθυμουντο, οτι ο Θεος ητο φρουριον αυτων και ο Θεος ο Υψιστος λυτρωτης αυτων.

cor autem eorum non erat firmum cum eo nec permanserunt in pacto eius

Αλλ εκολακευον αυτον δια του στοματος αυτων και δια της γλωσσης αυτων εψευδοντο προς αυτον

ipse vero misericors propitiabitur iniquitati et non disperdet multumque avertit iram suam et non suscitavit totum furorem suum

Η δε καρδια αυτων δεν ητο ευθεια μετ αυτου, και δεν ησαν πιστοι εις την διαθηκην αυτου.

sed recordatus est quia caro essent spiritus vadens et non revertens

Αυτος ομως οικτιρμων συνεχωρησε την ανομιαν αυτων και δεν ηφανισεν αυτους αλλα πολλακις ανεστελλε τον θυμον αυτου, και δεν διηγειρεν ολην την οργην αυτου

quotiens provocaverunt eum in deserto adflixerunt eum in solitudine

και ενεθυμηθη οτι ησαν σαρξ ανεμος παρερχομενος και μη επιστρεφων.

et conversi sunt et temptaverunt Deum et Sanctum Israhel concitaverunt

Ποσακις παρωξυναν αυτον εν τη ερημω, παρωργισαν αυτον εν τη ανυδρω,

non sunt recordati manus eius diei qua redemit eos a tribulante

και εστραφησαν και επειρασαν τον Θεον, και τον Αγιον του Ισραηλ παρωξυναν.

qui fecit in Aegypto signa sua et ostenta sua in regione Taneos

Δεν ενεθυμηθησαν την χειρα αυτου, την ημεραν καθ ην ελυτρωσεν αυτους απο του εχθρου

qui convertit in sanguine fluvios eorum et rivos eorum ut non biberent

πως εδειξεν εν Αιγυπτω τα σημεια αυτου και τα θαυμασια αυτου εν τη πεδιαδι Τανεως

qui inmisit eis genus omne muscarum ut comederent eos et ranas ut disperderent eos

και μετεβαλεν εις αιμα τους ποταμους αυτων και τους ρυακας αυτων, δια να μη πιωσιν.

qui dedit brucho germen eorum et laborem eorum lucustae

Απεστειλεν επ αυτους κυνομυιαν και κατεφαγεν αυτους, και βατραχους και εφανισαν αυτους.

qui occidit in grandine vineas eorum et sycomoros eorum in frigore

Και παρεδωκε τους καρπους αυτων εις τον βρουχον και τους κοπους αυτων εις την ακριδα.

qui tradidit grandini pascua eorum et iumenta eorum volucribus

Κατηφανισε δια της χαλαζης τας αμπελους αυτων και τας συκαμινους αυτων με πετρας χαλαζης

qui misit in eos iram furoris sui indignationem et comminationem et angustiam inmissionem angelorum malorum

και παρεδωκεν εις την χαλαζαν τα κτηνη αυτων και τα ποιμνια αυτων εις τους κεραυνους.

munivit semitam furori suo non pepercit morti animae eorum et animantia eorum pesti tradidit

Απεστειλεν επ αυτους την εξαψιν του θυμου αυτου, την αγανακτησιν και την οργην και την θλιψιν, αποστελλων αυτα δι αγγελων κακοποιων.

et percussit omne primogenitum in Aegypto principium partus in tabernaculis Cham

Ηνοιξεν οδον εις την οργην αυτου δεν εφεισθη απο του θανατου την ψυχην αυτων, και παρεδωκεν εις θανατικον την ζωην αυτων

et tulit veluti oves populum suum et minavit eos sicut gregem in deserto

και επαταξε παν πρωτοτοκον εν Αιγυπτω, την απαρχην της δυναμεως αυτων εν ταις σκηναις του Χαμ

et duxit eos cum fiducia et absque timore inimicos autem eorum operuit mare

και εσηκωσεν εκειθεν ως προβατα τον λαον αυτου και ωδηγησεν αυτους ως ποιμνιον εν τη ερημω

et adduxit eos ad terminum sanctificatum suum montem istum quem possedit dextera eius et eiecit a facie eorum gentes et possidere eos fecit in funiculo hereditatem

και ωδηγησεν αυτους εν ασφαλεια, και δεν εδειλιασαν τους δε εχθρους αυτων εσκεπασεν η θαλασσα.

et conlocavit in tabernaculis eorum tribus Israhel

Και εισηγαγεν αυτους εις το οριον της αγιοτητος αυτου, το ορος τουτο, το οποιον απεκτησεν η δεξια αυτου

et temptaverunt et provocaverunt Deum excelsum et testimonia eius non custodierunt

και εξεδιωξεν απ εμπροσθεν αυτων τα εθνη και διεμοιρασεν αυτα κληρονομιαν με σχοινιον, και εν ταις σκηναις αυτων κατωκισε τας φυλας του Ισραηλ.

et aversi sunt et praevaricati sunt ut patres eorum incurvati sunt quasi arcus inutilis

Και ομως επειρασαν και παρωξυναν τον Θεον τον υψιστον και δεν εφυλαξαν τα μαρτυρια αυτου

et provocaverunt eum in excelsis suis et in sculptilibus suis ad aemulandum concitaverunt

αλλ εστραφησαν και εφερθησαν απιστως, ως οι πατερες αυτων εστραφησαν ως τοξον στρεβλον

audivit Deus et non distulit et proiecit vehementer Israhel

και παρωργισαν αυτον με τους υψηλους αυτων τοπους, και με τα γλυπτα αυτων διηγειραν αυτον εις ζηλοτυπιαν.

et reliquit tabernaculum Selo tentorium quod conlocavit inter homines

Ηκουσεν ο Θεος και υπερωργισθη και εβδελυχθη σφοδρα τον Ισραηλ

tradidit in captivitatem gloriam suam et decorem suum in manu hostis

και εγκατελιπε την σκηνην του Σηλω, την σκηνην οπου κατωκησε μεταξυ των ανθρωπων

et conclusit in gladio populum suum et in hereditate sua non distulit

και παρεδωκεν εις αιχμαλωσιαν την δυναμιν αυτου και την δοξαν αυτου εις χειρα εχθρου

iuvenes eius devoravit ignis et virgines eius nemo luxit

και παρεδωκεν εις ρομφαιαν τον λαον αυτου και υπερωργισθη κατα της κληρονομιας αυτου

sacerdotes eius gladio ceciderunt et viduae eius non sunt fletae

τους νεους αυτων κατεφαγε πυρ, και αι παρθενοι αυτων δεν ενυμφευθησαν

et evigilavit quasi dormiens Dominus quasi fortis post crapulam vini

οι ιερεις αυτων επεσον εν μαχαιρα, και αι χηραι αυτων δεν επενθησαν.

et percussit hostes suos retrorsum obprobrium sempiternum dedit eos

Τοτε εξηγερθη ως εξ υπνου ο Κυριος, ως ανθρωπος δυνατος, βοων απο οινου

et proiecit tabernaculum Ioseph et tribum Efraim non elegit

και επαταξε τους εχθρους αυτου εις τα οπισω ονειδος αιωνιον εθεσεν επ αυτους.

sed elegit tribum Iuda montem Sion quem dilexit

Και απερριψε την σκηνην Ιωσηφ, και την φυλην Εφραιμ δεν εξελεξεν.

et aedificavit in similitudinem monoceroton sanctuarium suum quasi terram fundavit illud in saeculum

Αλλ εξελεξε την φυλην Ιουδα, το ορος της Σιων, το οποιον ηγαπησε.

et elegit David servum suum et tulit eum de gregibus ovium sequentem fetas adduxit eum

Και ωκοδομησεν ως υψηλα παλατια το αγιαστηριον αυτου, ως την γην την οποιαν εθεμελιωσεν εις τον αιωνα.

ut pasceret Iacob populum eius et Israhel hereditatem eius

Και εξελεξε Δαβιδ τον δουλον αυτου και ανελαβεν αυτον εκ των ποιμνιων των προβατων

qui pavit eos in simplicitate cordis sui et in prudentia manuum suarum dux eorum fuit

Εξοπισθεν των θηλαζοντων προβατων εφερεν αυτον, δια να ποιμαινη Ιακωβ τον λαον αυτου και Ισραηλ την κληρονομιαν αυτου

canticum Asaph Deus venerunt gentes in hereditatem tuam polluerunt templum sanctum tuum posuerunt Hierusalem in acervis lapidum

Και εποιμανεν αυτους κατα την ακακιαν της καρδιας αυτου και δια της συνεσεως των χειρων αυτου ωδηγησεν αυτους.

dederunt cadavera servorum tuorum escam volatilibus caeli carnes sanctorum tuorum bestiis terrae