Psalms 19

Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ. Οι ουρανοι διηγουνται την δοξαν του Θεου, και το στερεωμα αναγγελλει το εργον των χειρων αυτου.
victori canticum David caeli enarrant gloriam Dei et opus manus eius adnuntiat firmamentum
Η ημερα προς την ημεραν λαλει λογον, και η νυξ προς την νυκτα αναγγελλει γνωσιν.
dies diei eructat verbum et nox nocti indicat scientiam
Δεν ειναι λαλια ουδε λογος, των οποιων η φωνη δεν ακουεται.
non est sermo et non sunt verba quibus non audiatur vox eorum
Εις πασαν την γην εξηλθεν ο φθογγος αυτων και εως των περατων της οικουμενης οι λογοι αυτων. Εν αυτοις εθεσε σκηνην δια τον ηλιον
in universam terram exivit sonus eorum et in finibus orbis verba eorum
και ουτος εξερχεται ως νυμφιος εκ του θαλαμου αυτου αγαλλεται ως ο ανδρειος εις το να τρεξη το σταδιον
soli posuit tabernaculum in eis et ipse quasi sponsus procedens de thalamo suo exultavit ut fortis ad currendam viam
απ ακρου του ουρανου ειναι η εξοδος αυτου και το καταντημα αυτου εως ακρου αυτου και δεν κρυπτεται ουδεν απο της θερμοτητος αυτου.
a summitate caeli egressus eius et cursus eius usque ad summitatem illius nec est qui se abscondat a calore eius
Ο νομος του Κυριου ειναι αμωμος, επιστρεφων ψυχην η μαρτυρια του Κυριου πιστη, σοφιζουσα τον απλουν
lex Domini inmaculata convertens animam testimonium Domini fidele sapientiam praestans parvulis
τα διαταγματα του Κυριου ευθεα, ευφραινοντα καρδιαν η εντολη του Κυριου λαμπρα, φωτιζουσα οφθαλμους
praecepta Domini recta laetificantia cor mandatum Domini lucidum inluminans oculos
ο φοβος του Κυριου καθαρος, διαμενων εις τον αιωνα αι κρισεις του Κυριου αληθιναι, δικαιαι εν ταυτω
timor Domini mundus perseverans in saecula iudicia Domini vera iustificata in semet ipsis
πλεον επιθυμηται παρα το χρυσιον, μαλιστα παρα πληθος καθαρου χρυσιου, και γλυκυτεραι υπερ το μελι και τους σταλαγμους της κηρηθρας.
desiderabilia super aurum et lapidem pretiosum multum et dulciora super mel et favum redundantem
Ο δουλος σου μαλιστα νουθετειται δι αυτων εις την τηρησιν αυτων η ανταμοιβη ειναι μεγαλη.
unde et servus tuus docebit ea in custodiendis eis fructus multus
Τις συναισθανεται τα εαυτου αμαρτηματα; καθαρισον με απο των κρυφιων αμαρτηματων.
errores quis intelleget ab occultis munda me
Και ετι προφυλαξον τον δουλον σου απο υπερηφανιων ας μη με κυριευσωσι τοτε θελω εισθαι τελειος, και θελω καθαρισθη απο μεγαλης παρανομιας.
a superbis quoque libera servum tuum si non fuerint dominati mei tunc inmaculatus ero et mundabor a delicto maximo
Ας ηναι ευαρεστα τα λογια του στοματος μου και η μελετη της καρδιας μου ενωπιον σου, Κυριε, φρουριον μου και λυτρωτα μου.
sint placentes sermones oris mei meditatio cordis mei in conspectu tuo Domine fortitudo mea et redemptor meus